PAS-melder: overheid bedreigt ons bestaansrecht

De melkveehouder (85 melkkoeien) heeft in 2014 een PAS-melding gedaan. Zijn bedrijf voldeed aan de voorwaarden onder het Programma Aanpak Stikstof met een maximale uitstoot van 1 mol per hectare per jaar. “Dit was de optie die de provincie Utrecht ons bood”, zegt Van Laar, terwijl hij zijn solidariteit toont met Overijsselse boeren tijdens de protestactie in Zwolle, woensdag 16 november.

Wanhoop bij collega‘s

“Ik was al vijf jaar bezig om een Natuurbeschermingswet-vergunning te krijgen. Maar die werd steeds aangevochten. En toen kwam het PAS en konden we volstaan met een melding.” Van Laar kan zich de wanhoop van zijn Overijsselse collega’s goed indenken, die nu met een dwangsom te maken krijgen. “Je kunt niet zomaar van 150 koeien terug naar 50. En dan over een paar maanden, als de vergunning er wel is weer naar 150. Het is geen waterkraan die je even dicht zet en dan weer open.”

Van Laar ondervindt aan den lijve de achtbaan waarin PAS-melders zijn terecht gekomen. “Wij kregen in 2020 een brief van de overheid dat PAS-meldingen door de uitspraak van de rechter ongeldig waren geworden, maar dat die zouden worden gelegaliseerd. Toen kregen we een brief dat onze adresgegevens waren opgevraagd, maar dat ze die niet zouden geven. En later kwam er een brief dat de rechter had gezegd dat ze toch de gegevens moesten geven. En toen kwamen de handhavingsverzoeken. Overijssel is het startpunt, maar dat rolt zo verder. De individuele boer kan er helemaal niets aan doen. Dit is totaal onrechtvaardig. En dat ze nu in Utrecht en Gelderland ruimte zoeken voor Schiphol is werkelijk te zot voor woorden.”

Zijn gezin lijdt eronder, zegt hij. “De kinderen zijn boos, vanwege de onrechtvaardigheid. We doen altijd ons best om het bedrijf op orde te hebben en dan worden we door de overheid bedreigd in ons bestaansrecht. Terwijl we voor een eerlijk Nederlands product zorgen.”