Oscars voor de landbouw

De jaarlijkse Salon d’Agriculture toont de diversiteit van de Franse landbouw. Binnenlands is die diversiteit de kracht van de landbouw, voor de export is die funest.

Elk jaar wordt in Parijs de Salon d’Agriculture gehouden. Het is een uitstalling van alles wat Frankrijk op landbouwgebied te bieden heeft. Vanuit alle hoeken wordt het beste van het Franse platteland naar de hoofdstad gehaald om aan de stadsbevolking te tonen. Voor de boeren is het een jaarlijks weerzien van fokkers, wijnboeren, zuivelaars en worstenmakers die strijden om de gouden, zilveren of bronzen medailles. Het is een soort Oscar-uitreiking voor de landbouw.

Fransman is trots op ‘zijn’ landbouw

Negen dagen lang trekken in totaal 700.000 bezoekers langs de stands om de koeien te aaien, de wijn te proeven en de geur van stro en stront op te snuiven. De Fransen zijn trots op hun landbouw en voelen zich ermee verwant. Toch maakt de agrarische beroepsgroep nog maar 3,5 procent uit van de totale bevolking. De tijd dat iedere Fransman nog familie had in de landbouw is voorbij.

Maar de steun van de bevolking voor de landbouw wordt gekoesterd. Zonder die steun zou het onmogelijk zijn om de landbouw het geld te geven dat ze nu krijgt. Neem nu de 1 miljard euro om de crisis op te vangen. Dat is toch een cadeautje waar niemand moeilijk over doet.

Etalage vol topproducten

De Salon is ook de gelegenheid om de beste producten van het Franse platteland te tonen. Voor alle producten is er een wedstrijd met als beloning een medaille, die je op je product mag plakken als teken van eeuwige roem. Of het nu gaat om wijn, worst, cider of zure room, overal is een onderscheiding mee te behalen. Het doel is de diversiteit van de Franse landbouw te onderstrepen. Maar dat is meteen ook de zwakte van de Franse export.

De wijn maakt een ongekende crisis door, omdat de export voor veel wijnen is weggevallen. De concurrentie uit Australië, Zuid-Afrika en Chili is enorm. De mondiale consument zit niet meer te wachten op ‘Chateau Zus’ of ‘Domaine Zo’, maar wil een makkelijk slobberwijntje voor minder dan twee euro per fles. Voor de vorm staat er dan nog de druivensoort op vermeld, maar dat zegt helemaal niets. Dit is allemaal een gruwel voor de Fransen, die willen vasthouden aan terroir en originaliteit. De onderscheidingen zijn dan ook meer voor binnenlands gebruik bedoeld.

Smaken vervlakken

Voor de kaas geldt iets soortgelijks.Het zijn vaak kleine coöperaties of kaasmakers die met hun specialiteiten de hoofdprijs halen. Maar de smaak van de consument vervlakt. De uitgesproken kazen die een lange, natuurlijke rijping hebben ondergaan, zijn steeds minder populair. Daarvoor in de plaats komen fantasiekaasjes zonder duidelijke smaak of geur.

De rauwmelkse kaas heeft het ook moeilijk door de steeds strengere Europese regels. De grootste Franse zuivelverwerker Lactalis heeft daarom de aanval geopend op deze regelgeving door zijn camembert niet meer onder een AOC uit te brengen. Zij wil de streekkazen een thermische behandeling geven, om zo aan de kwaliteitseisen te blijven voldoen.

Politiek podium

De Salon is ook de plaats waar politiek wordt bedreven. We zitten vlak voor de regionale verkiezingen en elke zichzelf respecterende politicus maakt daarom een rondje over de Salon. Zowel links als rechts weet dat de steun van het platteland onontbeerlijk is voor politiek succes. Dus worden de enorme billen van de vleeskoeien geaaid, oesters naar binnen geslurpt en plaatselijke specialiteiten geproefd. Dit alles voor de draaiende camera’s van het journaal.

President Nicolas Sarkozy grote afwezige

Opvallend is dat president Nicolas Sarkozy geweigerd heeft de Salon te openen. Hij was kennelijk bang voor protesterende boeren, zo vlak voor de verkiezingen. Er was inderdaad een demonstratie van de APLI, de club die samen met de EMB pleit voor het behoud van een Europese productiebeheersing. Zij gingen in een begrafenisstoet over de Salon en hielden 1 minuut stilte voor alle boeren die zelfmoord hebben gepleegd. Maar Sarkozy wilde ook een duidelijk signaal afgeven naar de Fnsea, de grootste boerenbond. Door weg te blijven wilde hij zeggen dat de Fnsea niet op zijn onvoorwaardelijke steun kan rekenen als ze de achterban niet in de hand weet te houden.

Liefde voor het vak

Maar het gaat toch vooral om het feest van de landbouw en de prijzen waarmee de mensen straks thuiskomen. Bij de Holstein-keuring heeft ons departement de kampioen en de reservekampioen bij de vaarzen behaald. Daar zijn we met z’n allen trots op en voor de fokker is het de beloning voor jaren lang hard werken en liefde voor het vak.