Opvolger Martijn: ‘Ik denk wel vaker aan emigreren’

Als ik het bedrijf overneem, verander ik…

“Mijn streven is om te groeien naar 120 koeien, die we met twee robots melken. Dat we nu maar 50 koeien hebben, komt door de invoering van de fosfaatrechten. Toen het melkquotum er in 2015 af ging, wilde mijn vader niet als een dolle koeien bijkopen zonder er ook de grond bij te hebben. Dat is ons duur komen te staan, want toen de rechten werden ingevoerd, moesten we een derde van onze veestapel inleveren. Het was en is frustrerend, want we werken biologisch en extensief. We hadden helemaal geen schuld aan het fosfaatprobleem.”

Wie is je grote voorbeeld en waarom?

“Ik denk dat het vooral belangrijk is om je eigen weg te volgen, te doen wat je zelf het beste lijkt en je niet te laten beïnvloeden door de mening van anderen.”

Het leukste werk vind ik…

“Als ik aan het melken ben en het loopt lekker, dan voelt dat goed. We hebben een 2×4 visgraat melkstal, per keer ben je 1,5 uur bezig. Best lang, maar we zijn heel secuur op schoon werken. Trammelant met uierontsteking kunnen we echt niet hebben. Voor biologische bedrijven zijn de mogelijkheden om te behandelen namelijk beperkter. De dierdagdosering voor antibiotica moet lager zijn dan 0,75. Dus dippen we eerst, maken dan de uiers schoon, stralen voor en hangen dan pas de melkstellen eronder.

Wat ik ook mooi vind, is de voederwinning. We telen behalve ruwvoer ook ons eigen krachtvoer. 95% van de eiwitbehoefte halen we van eigen grond. Als je de kuiluitslagen krijgt en die zijn goed, dan is dat iets om vrolijk van te worden.”

Ik heb een hekel aan…

“Kalverhokjes uitmesten. Dat moet met de hand. Het oudere jongvee kan met de shovel, dan is uitmesten niet zo erg.”

Als ik een miljoen win in de loterij dan…

“Ga ik eerst eens met mijn ouders om tafel zitten. Ik denk dat ik dan een bord in de tuin zet en emigreer. Daar denk ik wel vaker aan. We zijn hier het kleinste boertje uit de buurt door dat fosfaatgedoe uit 2015. Die frustratie zit er nog steeds. We hebben een onbetrouwbare regering; je weet nooit waar je aan toe bent, dus dat speelt allemaal mee. En ik wil gewoon boer worden. Het liefst hier thuis en anders in Canada. Ik ga er dit jaar voor het eerst naartoe voor mijn buitenlandstage.”

Over vijf jaar dan…

“Ben ik klaar met school en werk ik deels buiten de deur en deels thuis. Hopelijk staat er dan ook een melkrobot.”