Laatste suikerbieten onder modderige omstandigheden gerooid

De bieten hebben zich na de vorstperiode in december hersteld. Het oorspronkelijke blad is weg gevroren en de bieten zijn weer opnieuw uitgelopen.

Enkele bieten laten na het koppen nog een rest van vorstschade zien. Door het uiteenvallen van het blad is het midden van de biet licht ingevroren. Na ongeveer zes weken zijn de aangetaste delen weg en blijft een schoon product over.

Ook een enkele niet verhakselde kop laat het gevolg van de vorst zien.

Uiteindelijk komt er een zeer acceptabel product aan de hoop.

Het is aan de rooier goed te zien dat de omstandigheden erg modderig zijn. Om die reden komen de kippers niet op het land maar wordt, zoals hier, de bunker leeg gedraaid in een overlaadwagen.

De bieten worden vanuit de overlaadwagen gelost in een gereedstaande kieper. Dit gebeurt aan één kant van het perceel. Aan de andere kant lost de overlaadwagen direct aan de hoop die daar ligt.

De kieper houdt schone banden en lost zijn vracht aan de hoop.

De bieten worden meteen na het rooien geladen voor transport naar de suikerfabriek.

Na het rooien oogt het veld deplorabel. De zeefgrond is modderig, maar de ondergrond is nog stevig zodat de grond nog wel bewerkt kan worden.

Meteen na het rooien wordt daarom in een werkgang de grond bewerkt en wintertarwe gezaaid.