De nieuwe stallen aan de overkant van het spoor. - Foto's: Cor Salverius RundveeFoto

Gaatjesvloer uitkomst, veel rust en arbeidsgemak

Boerderij volgde vorig jaar de bijzondere bedrijfsverplaatsing van vof Sinneveld over het spoor en ging dit voorjaar opnieuw langs.

De nieuwe stallen aan de overkant van het spoor. - Foto's: Cor Salverius

Wouter (39) en Femke Hartendorf (35) – met kinderen Fleurtje (11), Jasmijn (9) en Madelief (7) – zitten in vof met Joop (70) en Femmie (62) Sintenie. Deze vof Sinneveld heeft in Santpoort-Zuid (N-H) circa 60 stuks vleesvee (Marchigiana), 20 schapen, 22 pensionpaarden, een paar fokpaarden, een zorgboerderij en beheert 30 hectare grasland. Mei 2020 startte een bedrijfsverplaatsing die eind maart afgerond is.

De nieuwe bedrijfslocatie met 12 hectare huiskavel is ingeklemd tussen de stad Haarlem (boven en links) en een zeer drukke spoorlijn en het dorp Santpoort-Zuid (beide rechts). Toch is de verplaatsing een grote vooruitgang omdat de oude boerderij door de eeuwen heen aan de rechterkant van het spoor kwam te zitten en dus gescheiden was van het huiskavel.

Hier is dat veel beter te zien. De oude boerderij van vof Sinneveld – uit 1568 – bevindt zich hier; hemelsbreed op 150 meter afstand van de nieuwe locatie. Op dit bouwblok zijn in verband met woningbouw inmiddels diverse bedrijfsgebouwen gesloopt. De gevaarlijke spoorwegovergang in het midden is al afgesloten. Hartendorfs schoonouders blijven op deze locatie wonen.

Alle nieuwe bedrijfsgebouwen hebben dezelfde antracietgrijze uitstraling. De pot- en de paardenstal op de nieuwe locatie hebben grote glazen deuren aan de voor- en achterkant. De zijkanten van de potstal kunnen helemaal open. Er is veel licht en lucht in de stal.

Een overzicht in de potstal die ruim €5.000 per dier kostte. Er is capaciteit voor 100 dieren, maar er staan nu 60 Marchigiana’s in ruime groepshokken (rechts 10 meter breed, links 5 meter breed). Er is een natuurbeschermingsvergunning voor 71 dieren. Hartendorf maakt liever gebruik van veel ruimte per dier. “Wij willen een gezinsbedrijf blijven en 71 dieren is daarvoor een mooie grens.”

Door de lagere stalbezetting hebben de Marchigiana’s veel ruimte. Met 71 dieren is er 9,5 m² ruimte per dier, met de huidige 60 is dat zelfs 11 m² per dier. Zo is er ook niet te veel versmering in de stal. Hartendorf wil dat de dieren schoon en droog in de pot staan en liggen.

In de stal zijn inmiddels tien geboortes geweest. Hartendorf volgde de aanloop telkens met Stalzicht-camera’s omdat het woonhuis later klaar was dan de pot en hij de eerste maanden nog aan de ‘verkeerde’ kant van het spoor woonde. Met camera’s waren de geboortes echter perfect te monitoren. De camera’s kunnen draaien en scherp inzoomen. Het bleek een uitkomst.

Tussen het voerhek en de pot lopen de Marchigiana’s op een zogenoemde ‘gaatjesvloer’; een eigen innovatie om mest te scheiden en ammoniakuitstoot te drukken. Het idee: urine valt in een onderliggende put en op de vloer blijft mest liggen. Er ontstaat dus géén drijfmest. De opgedroogde mest lopen de dieren vervolgens de pot in.

Hier zijn die gaatjes beter te zien. Hartendorf koos voor deze vloer omdat hij van collega-vleesveehouders vaak hoorde dat het onderin de pot te nat kan worden. Met dit systeem voorkomt hij dat, merkt hij na de eerste vier maanden. De urine loopt weg en de gaatjes in de vloer raken niet verstopt.

De Marchigiana’s lopen alleen de opgedroogde mest de trap af de pot in. Het stro dat ze soms snel zwart lopen, is droog. Bijkomend voordeel: Hartendorf hoeft de pot niet voortijdig uit te mesten. Dat scheelt arbeid.

Een overzicht van de gaatjesvloer en de pot erachter. Of deze vloer ook tot ammoniakreductie leidt, ligt wel in de lijn der verwachting, stelt Hartendorf. Een eventuele reductie wordt voor dit systeem echter niet gemonitord. Feit is wel dat het stalklimaat prettig is, je ruikt de koeien bijna niet.

De pot is 90 centimeter diep. Hartendorf merkt wel dat er veel stro doorheen gaat. Met een kudde van 60 Marchigiana’s heeft hij 2.800 kg stro per week nodig. Dat is ruim vier keer zoveel als in de oude situatie. Al kun je een potstal moeilijk vergelijken met een oude grupstal.

De Marchigiana’s blijven mooi schoon. Hartendorf ervaart een pot van 90 centimeter zeker niet als te diep. Het potgedeelte zit na ruim vier maanden nog lang niet vol. Er is voldoende opslagcapaciteit qua mest en die is bovendien van erg goede kwaliteit, merkt hij.

De paardenmest is hier opgeslagen en gaat het eigen land op.

De arbeidsbesparing zit ‘m niet alleen in het uitmesten; (van twee keer daags naar één keer per jaar). Het voeren gaat in deze potstal ook sneller. Voorheen voerde Hartendorf twee keer hooi met een kruiwagen met de hand. Nu zet hij ronde hooibalen klaar op de voergang en vorkt hij dat er gemakkelijk voor. Dat scheelt veel tijd.

De stroverdeler zorgt ook voor veel arbeidsbesparing én rust onder de Marchigiana’s. In totaal is de factor arbeid in vergelijking met de oude grupstal met 3 uur per dag afgenomen.

Het hekwerk in de potstal is bewust overal flexibel en kan eenvoudig versteld worden.

In de groepshokken koos Hartendorf voor waterbakken met een rondpompsysteem. Zo blijft het water in beweging en kan het bij vorst niet bevriezen.

Tevredenheid overheerst sinds Hartendorf de potstal in november in gebruik nam. Toch is er één verbeterpunt. De voerhekken bij de koeien staan nog iets te laag. De Marchigiana’s zetten zich hierdoor niet zelf vast.

Beheer
WP Admin