Een beetje weerstand graag

Menig boer worstelt wel eens met de bedrijfsvoering, wanneer het met de melkkoeien niet wil.

Te traag na het kalven, soms na het kalven veel melk en dan zakken ze in op veertig dagen. Met nageboorte blijven staan en binnen een week na het kalven kreupel. Te veel koeien met melkziekte en slepende melkziekte, om over lebmaagverdraaiingen maar niet te praten. Koeien die de eerste honderd dagen na het kalven niet tochtig worden. Koeien die, omdat ze zich niet goed voelen, voorin de ligbox kruipen en dan constitutie verliezen. Pensverzuring door te zuur rantsoen en/of te weinig structuur enz.

Op de gezondheid en daarmee de weerstand hebben we invloed. Alles kunnen we niet voorkomen, maar zo gezond mogelijk maken kunnen we wel. Een boeiende lezing van een veearts ” Van stad tot wad’ bracht hierover het volgende. Gezondere koeien krijgen we door ten eerste: de veestapel vrij te laten worden van IBR, BVD, Salmonella en Para.  Met alle vier aandoeningen kun je boeren, maar deze ziekten tasten continu de weerstand van de veestapel aan en daar komt allerlei rottigheid uit voort. Ten tweede : zorg voor voldoende structuur en energie in het rantsoen van de melkkoeien. Besef dat droge koeien een van de belangrijkste voedingsgroepen zijn. Geef die structuurrijk en energiearm voer, dan krijg je de koeien actief aan de melk. En ten derde: vermijd zoveel mogelijk stress. Een koe afzonderen kan stress geven, evenals verhuizingen vlak voor het kalven, veel rantsoenwisselingen, zware geboortes etc.

Nu zal ik echt niet zeggen dat wij deze zaken voor elkaar hebben. Dat hebben we niet, maar we werken er wel aan. De nieuwe stal, die we drie maanden geleden in gebruik hebben genomen, past  in het stress wegnemen. En toch kregen we een paar weken na de ingebruikname van de stal veel uierontsteking. En wat kan daarvan de oorzaak zijn? Wij komen niet verder dan dat het bacteriemilieu in de stal zich opnieuw moet settelen en dat lijkt zich te voltrekken.