Change? Forget it!

Barak Obama bracht met zijn campagne ‘Change’ hoop op verandering in Amerika. Deze hoop hoeven wij in Agrarisch Nederland niet te hebben. Dat geeft mij een bedroefd gevoel.

Alles blijft in 2009 immers bij het oude. Albert Jan Maat van de LTO blijft als een superpluchebekleder vertellen wat Brussel er reeds van vindt. Daardoor krijgt hij vaak gelijk. Siem-jan Schenk wordt als enige kandidaat voor de sector Veehouderij weer verkozen. We weten precies wat zijn stokpaardjes zijn. Geen enkele vernieuwing dus.

Hetzelfde bij Sieta van Keimpema van DDB en Peter ten Hoeve van de NMV. Die gaan zeker door met hun destructief beleid boeren tegen elkaar op te hitsen. Ze hebben niets geleerd van de mislukte melkstaking, getuige de actie van de NMV in de DOC-gelederen.
Ook Wyno Zwanenburg en Annechien ten Have zullen weer tegen elkaar in het boerenstrijdperk treden. Contraproductief, maar dat schijnen ze zelf niet door te hebben.

Verandert er wat met het komende aftreden van Antoon Vermeer? Nee. Theo Koekkoek staat in de startblokken. Gehoopt mag worden dat het stevige beleid van Vermeer voortgezet wordt.

Wat wel verandert, is de positie van Kees Wantenaar. Hij trad, samen met Sybren Attema, in de schijnwerpers door de fusie Friesland Campina te regelen. Nu dat kunststukje is voltooid zal hij wel weer in de vergetelheid belanden. Cees ’t Hart, de nieuwe directeur overvleugelt hem nu reeds. Dat is voor Wantenaar ook wel goed. Want zou die de toegezegde hoogste melkprijs van West Europa ooit kunnen waarmaken?

Tot slot moeder-overste minister Verburg. Die zal ook in 2009 schipperen tussen de onredelijke moties van Marianne Thieme en de redelijk verzoeken van Joop Atsma.

U ziet het, geen enkele verandering in 2009. Dat betekent dat minimaal de helft van de boeren erg ontevreden blijft. Toch wel jammer. Nieuwe mensen hadden daar verandering in kunnen brengen.