CBL wil alleen schriftelijk op Zembla reageren

Leidschendam – Het CBL wil alleen schriftelijk meewerken aan een uitzending van tv-programma Zembla, dat in de uitzending van deze week de macht van supermarkten en gevolgen voor de voedselketen onder de loep legt.

De brancheorganisatie voor supermarkten zegt geen vertrouwen te hebben dat een bijdrage op een eerlijke en evenwichtige manier in de uitzending zal worden verwerkt.

Dat schrijft het CBL in een brief aan de redactie van Zembla, een programma van de VARA. Het CBL zegt normaliter altijd in te gaan op verzoeken om een reactie via radio of tv te geven. Ervaringen met de redactie en de recente uitzending over vermeende vleesfraude en de manier waarop deze tot stand gekomen is, wekte volgens CBL-directeur Marc Jansen “geen vertrouwen dat onze bijdrage op een eerlijke en evenwichtige wijze in uw uitzending verwerkt zal worden”.

Jansen beklaagt zich ook over de wijze waarop door Zembla publiciteit is gezocht voor en na de vleesuitzending, zonder dat openheid werd gegeven over de achtergronden van de beschuldigingen over vlees. De brief is gedateerd op 28 november en is op de website van het CBL geplaatst. In de brief  beantwoordt het CBL wel schriftelijk een serie vragen over prijsvorming, oneerlijke handelsverhoudingen en mogelijk kwaliteitsverlies door druk op prijzen.

Volgens Jansen wordt kwaliteitsverlies niet door de consument geaccepteerd en dus uitgesloten. Prijsvorming vindt volgens Jansen in alle schakels van de voedselketen plaats en reflecteren kosten en toegevoegde waarde. De Zembla-redactie noemt de conclusie van het Europees Economisch en Sociaal Comité, een adviesorgaan van de EU, dat er sprake is van oneerlijke handelsverhoudingen en machtsmisbruik. Jansen noemt het advies onevenwichtig en tendentieus.

Alleen klagende partijen worden volgens hem aan het woord gelaten in het rapport. Jansen, die eerder in zijn loopbaan werkte voor de boerenorganisatie LTO, stelt dat A-merkfabrikanten soms een sterke onderhandelingspositie hebben tegenover supermarkten. Datzelfde geldt volgens hem voor kleine producenten van ‘must have’ producten zoals streekproducten. In andere gevallen staan supermarkten weer sterk in de onderhandelingen over inkoopvoorwaarden.

Op de vraag of prijsdruk leidt tot bezuinigingen op duurzaamheidsinitiatieven en fraude door voedselproducenten reageert Jansen met de mededeling dat voor fraude door voedselproducenten “geen enkel excuus” bestaat. Het aantal duurzame producten in de supermarkt is volgens Jansen exponentieel gegroeid.