Actievoeren, ja of nee?

Het bruist van acties bij de Nederlandse Melkveehouders Vakbond (NMV) en zusje Dutch Dairymen Board (DDB). Haalt het wat uit? De meningen verschillen.

“Het werkt contraproductief” zegt directeur Dirk Duijzer van de Rabo.”Zeur in het openbaar niet om steun,” is zijn mening. Hij voelt meer voor overleg met LNV en in Brussel. Ook moeten de boeren meer in eigen kracht geloven. “Zet stevig in op voedselveiligheid en landschapsonderhoud,” is zijn advies.

Hoe anders is de praktijk. DDB gaat woensdag met de Europese evenknie EMD met trekkers demonstreren in Brussel. De NMV ondersteunt een actie tegen de kwantumtoeslagen bij FrieslandCampina. Bovendien eist de NMV in een brief aan voorzitter Wantenaar openheid over de gouden handdrukken van de vertrekkende directieleden Spierings en Boudewijns. Kortom, allemaal actie.

Tot groot genoegen van superboer Jan van Weperen, oud-voorzitter van de sector melkveehouderij van de LTO. Die zegt dat actievoeren zeker zin heeft. Hij geeft zijn oude nest een veeg uit de pan: “de LTO moet acties organiseren, zoals de NMV dat deed. De LTO moet laten blijken dat ze zich bewust is van de ernst van de situatie”.

Deze oproep helpt niet. Siem-Jan Schenk benadrukt dat de LTO inzet op overleg op bestuurlijk niveau. Hij zit daarmee volledig op de lijn van Rabo-directeur Duijzer.

De twee stromingen worden steeds duidelijker. Aan de ene kant de militante DDB en NMV en daarnaast de belegen overleggers Rabo en LTO mensen. Vullen ze elkaar aan of verzwakken ze de positie van de steeds kleiner wordende groep boeren? Vooralsnog geloof ik het laatste.