‘Henkie, je weet wel, die van…’

Iemands naam weten we niet altijd, maar wel waar hij woont en hoeveel land en koeien hij heeft.

Op school heb ik regelmatig contact met andere ouders. Alleen ken ik vaker de naam van de kinderen dan van de ouders zelf, dus de contactenlijst in mijn telefoon zit vol met ‘moeder van Joop’ of ‘Vader van Roan en Mark’. En overal staat bij het invulveldje ‘bedrijf’ de naam van onze school. Dat zoekt makkelijker, zeker nu ik in de commissie van de avondvierdaagse zit. Dat is weer een hele nieuwe dimensie van organiseren maar het is superleuk om te doen. De tijden zijn overigens superonhandig voor de kinderen, zeker als ze van een boer zijn die melkt. Want exact op dat tijdstip vindt de avondvierdaagse plaats.

Telefoon vol aanduidingen

Maar goed, als ik dus de ouders van die kinderen moet hebben, app ik in de hoop dat ze een foto van zichzelf of hun kind bij hun profiel hebben, dat helpt altijd voor de herkenning. In mijn studententijd ging het net zo. Tijdens de introductie kreeg iedereen een bijnaam en sommige daarvan bleven hangen. Soms wisten we niet eens wie Michiel was. Nou ja, de náám Michiel kenden we niet, we kenden hem alleen bij zijn achternaam: Bax. En dat was weer zo normaal dat we er niet eens meer aan dachten dat hij ook een voornaam had. Dat was ook niet belangrijk want nu 20 jaar later noemen we hem nog steeds Bax.

Voor mij gold dat ook. Nog altijd noemen mijn vrienden uit de studententijd mij bij mijn achternaam. Ook Henk z’n telefoon staat vol met dit soort benamingen, maar dan boerderij-gerelateerd. Henkie Zand, Henry Hooibaal, Edwin Handelaar en dan natuurlijk de smid, de loonwerkers, de olieboer en de verschillende storingsdiensten. Want ook in het vak van boer weet je sneller wat iemand doet of kan dan dat je de voor- of achternaam weet. Ook ‘de vrouw van’ is zo’n aanduiding.

De naam weten we niet altijd, maar we weten wél waar iemand woont, welke trekker hij heeft, hoeveel koeien, wat voor melkstal of welke stukken land van welke boer zijn. Soms weten we wel de naam, en dan blijkt dat meerdere mensen dezelfde naam hebben maar toch geen familie van elkaar zijn. Het is een schimmige wereld vol ons-kent-ons. Probeer daar maar eens chocola van te maken als je bij een buurtborrel zit.

Welke Henk?

Er zijn ook altijd anekdotes over een Henk, een Piet, een Klaas of een Herman. Namen die hier veel voorkomen. Welke Henk? Henkie, je weet wel, van het koloniepad. Ja ja, maar ik weet het niet en het maakt ook niet uit. Want al zou ik de achternaam kennen, ik ben en blijf import. Het duurt nog wel even voordat ik alles weet, waarschijnlijk mijn hele leven. Ik blijf me ook afvragen hoe mensen ons noemen. Hop? Boer Hop? Die junior? Of Henkie, met die vrouw uit het westen en die 2 kinderen waarvan de zoon sprekend lijkt op zijn neefjes uit een naburig dorp.