‘Graag respect voor boerendochters’

Jongemannen kijken nog al eens bedrijfsmatig naar boerendochters. Dat is niet grappig, het moet eens afgelopen zijn.

Jonge vrouwen in de landbouw, ik meende toch dat dat niet uniek meer was. Goed, ze zijn nog steeds in de minderheid, maar ook weer niet zodanig dat sprake is van een zeldzaamheid. En toch, zodra ze op een trekker zit, draaien mannen hun hoofd bijna af en niet om naar de trekker te kijken. Zet haar op de foto en laat haar vertellen over het bedrijf, mannen reageren met ‘mooie foto!’. Bij jonge deelneemsters aan de rubriek De Opvolger regent het opmerkingen als ‘is ze nog beschikbaar?’ of ‘die mag er wezen.’ Zulke reacties worden meteen verwijderd. Soms glipt er eentje langs zoals ‘Er is vraag naar zulke dochters’.

Recent verscheen een filmpje op onze Facebookpagina van een jongedame in de melkput. Een kijker vindt: ‘die is goed met uiers’. Anderen bevelen haar bij hun vrienden aan: iets voor jou Piet? Ik heb niet de illusie dat hierbij alleen haar kwaliteiten als melker aangeprezen worden.

De vrouw die ik onlangs interviewde voor de rubriek Boerin wilde precies om dit soort zienswijzen weg van de boerderij. Ze vreesde dat jongens meer belangstelling zouden hebben voor het grote ouderlijke bedrijf dan voor haarzelf. Op zulke liefde zat ze niet te wachten.

Instrument voor de boerderij

Wat is dat toch met mannen dat ze boerendochters vooral zien als manier om zelf boer te worden? Of als medewerkster op hun eigen bedrijf? Natuurlijk zijn niet alle mannen zo, maar er zijn er echt veel die een jongedame niet zien als soulmate om samen oud te worden, maar als instrument voor de boerderij.

Vooral de zogenaamde jongemannen. Thuis praten ze zo niet over meisjes, daar laten ze het wel. Ze doen het vooral onder elkaar, lekker stoer: kijk mij eens! Jongens willen nou eenmaal de snelste zijn, het hoogste kunnen springen, het verste kunnen schieten. Prima. Maar dat kan toch ook zonder respectloze vrouwonvriendelijke uitingen? Waarom zou je een meisje niet in haar ogen kijken maar altijd erlangs, naar het bedrijf erachter?

‘Grapje’ is geen excuus

Vroeger was het niet anders. Niet het meisje was interessant maar het aantal melkbussen aan de weg. Hoe meer bussen, hoe groter het bedrijf en hoe interessanter het meisje. Dat er in deze eeuw nog steeds zo naar boerendochters wordt gekeken, is om te huilen. Dat het allemaal maar een grapje is, vind ik geen excuus. Niks mis met humor, maar er is gewoon niks grappigs aan bovengenoemde voorbeelden. Hoe zouden jongemannen het vinden om bedrijfsmatig bekeken te worden? ‘Hee drie gps-trekkers, iets voor jou Els?’ Of: ‘Hm, te weinig fosfaatrechten, laat maar zitten verder.’ Is dat leuk om te horen? Is dat humor? Ik dacht het niet.

Kunnen ze op de landbouwopleidingen geen nieuw vak invoeren? Iets over respect en hoffelijkheid? Uiteraard met theorie maar vooral ook met veel praktijk.