Goed gras

Ik twijfel over twee grassoorten. Onkruidvrij gras of gras met een iets hoger eiwitpercentage?

Ik ben lang bezig geweest om uit te zoeken wat voor deze streek en voor mijn bedrijfsvoering het beste gras en de beste plant is om te poten. Ik sprak met de buren, heb op internet gegoogeld en met zaadverkopers hier in de stad gesproken. Ik had al gauw in de gaten dat dat laatste weinig zin had. Zoals eigenlijk alle verkopers hier in de stad – het maakt niet uit wat ze verkopen – lezen ze de tekst uit de folder hardop aan je voor. Heb je dan nog vragen, dan kijken ze het foldertje nog eens door en zeggen vervolgens dat de ingenieur dat wel weet. Helaas is die er op dit moment even niet. Wat ze wel weten is de prijs, de kleur en dat het erg goed spul is.

Goede grasmat

Voor het grootste areaal twijfelde ik tussen twee grassoorten. Uiteindelijk besloot ik de soort te kiezen die gegarandeerd goed groeit, de soort die de buren me adviseerden: Brachiaria humidicola. Het duurt lang, ongeveer een jaar, voordat je een goede grasmat hebt. Maar dan heb je ook geen last meer van onkruid of boompjes. De andere grassoort heeft in theorie een iets hoger eiwitpercentage en iets meer opbrengst, maar ik kon nergens vinden of het bestand was tegen onderwaterlopen. Want dat gebeurt hier zo nu en dan in de regenperiode. Omdat zaaien een kostbare aangelegenheid is en ik er zeker van wil zijn dat ik mijn vee zo snel mogelijk hier heb, besloot ik dus voor humidicola te gaan.

Goedkoop inkopen

De volgende stap is het zaad goedkoop inkopen. Hier in de stad had nog niemand zaad voor deze zaaiperiode. Op mijn vraag wat de prijs ongeveer zou zijn, luidde het antwoord ‘tussen de 22 en 28 dollar per kilo’. Op internet had ik gezien dat het in Brazilië verkocht werd voor minder dan de helft. Snel onderzocht ik of het haalbaar is om zelf zaad te importeren. Na wat rondbellen en bij twee instanties te zijn langsgegaan, heb ik dat idee maar weer laten varen.

Mijn vriendin Jane vatte het idee op om in een stadje vlakbij de Braziliaanse grens een tweede kapsalon te openen. Toen we er een weekend waren om daar eens rond te kijken naar een geschikte ruimte, kwamen we langs een zaadhandel, tegenover het politiebureau. Laten we hier ook maar even naar binnen gaan, zei ik tegen haar. Mijn vermoeden was juist, de prijs hier was zelfs nog lager dan in Brazilië, iets meer dan 7 dollar per kilo. Direct de koop maar gesloten, want voor deze prijs hoef ik niet verder te zoeken. Voor degene die het interesseert: Jane knipt, verft, epileert et cetera met enige regelmaat inmiddels in datzelfde stadje.