Hoogleraar zuivelkunde: consument onderkent belang melk

De westerse consument drinkt minder melk. Dat heeft ertoe geleid dat de zuivelinname onder de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid van het Voedingscentrum ligt.

Tegelijkertijd drinkt de consument meer frisdranken. Hierdoor is een belangrijke bron van voedingsstoffen vervangen door een nutriëntenarm product. Dat constateert Toon van Hooijdonk, buitengewoon hoogleraar Zuivelkunde aan Wageningen UR, tijdens zijn afscheidsrede ‘Milk in the diet: a sharp discussion’ donderdag 20 oktober.

In westerse landen is de melkconsumptie de afgelopen 50 jaar gedaald met gemiddeld 1 liter per jaar, waardoor consumenten belangrijke voedingsstoffen missen. Van Hooijdonk: “Melk is de nummer 1 leverancier van nutriënten als calcium, fosfor, kalium en vitamines A, B12 en B2. Voor de dagelijkse inname van magnesium, jodium en zink staat melk op de tweede plaats.”

Consumptie frisdrank fors gegroeid

Van de 750 liter vocht die de gemiddelde mens jaarlijks tot zich neemt, bestaat nu een groot deel uit frisdranken. “Frisdrank levert slechts energie en bevat geen hoogwaardige voedingsstoffen, terwijl de ecologische voetafdruk van frisdrank nu ongeveer even groot is als die van melk. De nutriëntenvoorziening van veel mensen kan aanzienlijk stijgen door terug te grijpen op melk in plaats van frisdrank”, aldus Van Hooijdonk.

Meer aandacht nodig voor eiwitkwaliteit

De hoogleraar maakt zich ook zorgen over de eiwitkwaliteit die mensen tot zich nemen. “Voor het verschil in eiwitkwaliteit is nauwelijks aandacht”, stelt Van Hooijdonk. Als voorbeeld noemt hij de vervanging van vleeseiwitten door eiwitten uit graan: “Bij zo’n vervanging daalt de eiwitkwaliteit in de voeding met 30%. Dat betekent dat je er meer van moet nemen om de aanbevolen hoeveelheid essentiële aminozuren binnen te krijgen. Datzelfde geldt voor de vervanging van melkeiwitten.” De scheidend hoogleraar Zuivelkunde geeft zuivelfabrikanten nog een advies: “De zuivelindustrie kan aan de complementariteit van eiwitten meer aandacht besteden bij de productontwikkeling, vooral in armere delen van de wereld.”