Intensivering biedt kansen voor Jersey

Lierderholthuis – De verwachte intensivering van de Nederlandse melkveehouderij biedt kansen voor het melkveeras Jersey. De reden is dat Jerseys uitermate efficiënt omgaan met krachtvoer en daar ook hoge hoeveelheden van kunnen verwerken. Dat blijkt uit de presentatie van Anne-Mette Sondergaard tijdens de Jersey-studiedag georganiseerd door Koole & Liebregts.

Walter Liebregts geeft in zijn introductie aan de ruim 60 geïnteresseerde veehouders aan dat op dit moment het aantal inseminaties met Jersey-sperma amper 1 procent van alle inseminaties is. Maar hij verwacht dat dit in vijf jaar tijd zal toenemen tot 5 a 10 procent.

Koole & Liebregts blijft zich profileren met Procross, een rotatiekruising van Holstein, Montbéliarde en Zweeds roodbont. Jerseys passen echter ook goed in de aanpak van de organisatie en kunnen meerwaarde bieden aan veehouders, omdat het een zuiver melkveeras is dat past op de intensieve bedrijven.

Sondergaard is werkzaam als hoofdconsulent van de Deense organisatie Landbo Dairy Advising. De organisatie is opgericht en gefinancierd door de Deense melkveehouders. Ze geeft de verschillen met Holstein aan: de Jersey is efficiënter, heeft geen last van baarmoederproblemen na afkalven en Mortellaro is nagenoeg nooit een probleem bij de geelgekleurde dieren. Daarnaast werkt de pens anders. Ze kunnen veel krachtvoer verdragen en kunnen goed omgaan met graan. Dat bewijzen de Deense veehouders. De kostprijs van eigen ruwvoer varieert namelijk van 10 tot 25 cent per kilo droge stof. Aankoop van graan kost 17 cent per kilo. Dat is veel gemakkelijker en een stabieler voer dan eigen teelt.

In een van de voorbeelden toont Sondergaard een rantsoen voor een melkgevende koppel van 360 dieren van 9,5 kilo droge stof uit ruwvoer gecombineerd met 11,5 krachtvoer voor gemiddeld 35 kilo meetmelk. Omgerekend zo’n 330 gram krachtvoer per kilo meetmelk. De voerefficiëntie komt uit op 1,65 kilo meetmelk per gevoerde kilo droge stof. En de dieren zijn prima gezond op zo’n krachtvoerrijk rantsoen. Sondergaard voegt er wel aan toe dat dit voorbeeld een van de betere bedrijven in haar klantenkring is. Toch is de krachtvoer/ruwvoerverhouding op veel bedrijven, ook die bedrijven waar de productie en daarmee ook de voerefficiëntie iets lager ligt, zo scherp.

Kern van het verhaal is dat hoge krachtvoergiften efficiënter benut kunnen worden dan dat Holsteinkoeien dat (aan)kunnen.

Liebregts zegt dat de Nederlandse veehouderij meer melk zal gaan produceren, maar dat er zeker niet meer grond bij komt. Deze intensivering zal leiden tot hoger krachtvoerverbruik om de melkgift te stimuleren. En omdat Jerseys die hoge krachtvoergiften beter kunnen verdragen dan de Holstein koeien verwacht hij dat een deel van de veehouders zeker baat kunnen hebben bij gebruik van het Jerseyras.