Geen illusies over natuur

Volgens het Wereldnatuurfonds zijn ‘fundamentele keuzes’ nodig over natuurbehoud. De organisatie vindt dat de ‘intensieve grootschalige landbouw’ vervangen moet worden door ‘duurzame landbouw’.

Dit alles om de diersoorten van het boerenland te laten gedijen en natuurgebieden te herstellen. Volgens het WNF zijn het agrarisch natuurbeheer, het gemeenschappelijke Europees landbouwbeleid en het stikstofbeleid onvoldoende om de achteruitgang van de natuur in het agrarisch landschap tegen te gaan. En dus moet de hele landbouw op de schop.

Een harde boodschap

Deels heeft het WNF gelijk. Fundamentele keuzes zijn nodig. Maar wie de realiteit onder ogen ziet, moet vaststellen dat die keus precies andersom zal uitpakken dan de natuurorganisatie wil: erken dat het grootste deel van de productielandbouwgebieden duurzaam ongeschikt is voor de flora en fauna die hier vroeger wel bij hoorden. De wereld is veranderd en de klok laat zich niet terugdraaien.

Voor liefhebbers is het een harde boodschap, maar wen er maar aan: waar de grutto weg is, komt hij niet terug. En dat is een groot deel van het landbouwareaal.

‘Veerkrachtige landbouw’

Maar dat is niet het hele verhaal. ‘Duurzaamheid’ en ‘biodiversiteit’ hebben deels te maken met de productieomstandigheden zelf: met de bodemvruchtbaarheid. Dan gaat het niet meer om franje maar om de basisvoorwaarde voor effectieve landbouw. Daar komt de mooie term ‘veerkrachtige landbouw’ om de hoek kijken. Daar moet het heen.