Precisielandbouw stap verder dankzij IJKakker

Westerbork – In de drie jaar dat het project IJKakker liep, is de praktische toepassing van precisielandbouw weer een stapje verder gekomen. Dat blijkt uit de presentaties op de slotbijeenkomst van het project van LTO Noord.

Door de deelnemende partijen is veel ruwe data verzameld uit de geselecteerde ijkpercelen. “De kunst is nu om al deze informatie op de slaan, weer te vinden en nuttig in te zetten”, zegt Corné Kempenaar, onderzoeker bij Wageningen UR. Uit het project komen enkele concrete resultaten. Bij het variabel doseren van loofdoodmiddelen in aardappelen in tien praktijkpercelen op basis van biomassa, is een besparing gerealiseerd van 44% op loofdoodmiddelen.

De proef met variabel doseren van groeiregulatoren in graan op basis van de Yara N-sensor laat zien dat hier mogelijkheden liggen. Daarvan moeten nog wel beslisregels worden ontwikkeld voor de Nederlandse situatie. Het deelproject waarin de mogelijkheden van variabele bemesting op basis van sensoren is onderzocht, laat zien dat het erg lastig is om praktische rekenregels te ontwikkelen.

Meststoffenbenutting optimaliseren

Het doel is om met IJKakker te komen tot een efficiëntere meststoffenbenutting door een lagere basisbemesting te combineren met een sensing gestuurde bijbemesting. Ander doel is inzicht krijgen tussen onderlinge relaties bij absolute metingen, biomassa en sensingmetingen.

Over de wintertarwe bijvoorbeeld, kon op de demovelden geen harde conclusies worden getrokken. Een hogere N-gift aan de start levert een hogere opbrengst dan een lagere startgift met bijbemesting.

Bij pootaardappelen is geen harde relatie gevonden tussen stikstofbemestingsniveau en opbrengst. Daarvoor was de variatie in opbrengst als gevolg van grondsoort, ras en doodspuitmoment te groot.