Zo ging dat vroeger: zeugen schoon de kraamstal in

Veel zeugenhouders zullen zich dit tafereel uit 1990 nog wel herinneren: een zeugendouche op de centrale gang. Voor ze de kraamstal in gingen, moesten de hoogdrachtige dames goed schoon worden. Dat hield de infectiedruk in de kraamstal laag. Dat was belangrijk voor de jonge biggen die immers nog niet zoveel weerstand hadden.

Het idee van de douche op de foto was om meerdere zeugen tegelijk af te spoelen. Niet met een flinke straal maar met vernevelaars. Het warme water, liefst 60 graden zodat het op zeugniveau afgekoeld was tot 35 graden, zette de dieren aan tot flink schuren. Tegen de hekken, wanden en elkaar. Daardoor liet het vuil los en droop het van de dieren af. Veel van het vuile water vond zijn weg omlaag via de uiers. Sommige varkenshouders vonden het na een halfuurtje wel mooi geweest maar dat wreekte zich in de kraamstal: de uiers waren dan niet schoon.

Gemeenschappelijke zeugendouches waren niet bij elke varkenshouder populair

Gemeenschappelijke zeugendouches waren niet bij elke varkenshouder populair. Ze hadden de naam voor sterfte van de ongeboren biggen te zorgen omdat zeugen rangordegevechten hielden. Biggensterfte zou ook in de hand gewerkt worden vanwege de enorm vochtige lucht. Zeugen konden het daarin knap benauwd krijgen.

Onderzoek wees uit dat een zeugendouche niet tot extra biggensterfte leidde, mits goed uitgevoerd. Dat wilde zeggen: vernevelaars boven en onder, warm water, verwarming in de winter, een goede waterafvoer, goede ventilatie en 0,8 m² per zeug. En minstens een uur douchetijd.