Wintertijd komkommertijd?

In de winter speelt het boerenleven zich voornamelijk binnen af. Alle dieren staan op stal, want met de glibberige steile hellingen en de vette klei is buiten grazen onbegonnen werk.

Ook voor ons bestaat het werken aan de gîte uitsluitend uit binnenwerk. Tussendoor is er buiten een groot terras gemaakt voor de minicamping en is een extra septic tank geplaatst.
Omdat de buren niet zo veel werk hebben met de koeien, is er nu en dan tijd voor een uitje. Zo wilde onze buurman ons graag laten zien waar je boerenkaas kon kopen tegen een schappelijke prijs.

Kaas neemt een belangrijke plaats in aan tafel en wordt veel gegeten. Natuurlijk kun je net zoals in Nederland bij de Lidl of de Aldi een goedkoop kaasje kopen, maar kaas koop je in de regel bij de boer en niet bij de Lidl. €6 per kilo voor koeienkaas is dan een koopje, daar rijd je zonder blikken of blozen 25 kilometer voor om. Uiteraard kun je ook nog kiezen voor schapenkaas, maar dan betaal je al snel tussen de €15 en €21 per kilo. Er zijn echter genoeg mensen die dat er voor over hebben en regionale producten prefereren boven goedkopere alternatieven.

Een kijkje in de opslagruimte waar de kazen liggen te rijpen, zal bij menig kaasmaker in Nederland de wenkbrauwen doen fronzen. Qua hygiënevoorschriften liggen de normen hier beduidend lager. Alle kazen liggen bijvoorbeeld op houten planken en de vloer is niet betegeld. Gebruikmaken van kaasplastic doen ze niet, dus de hele ruimte ruikt een beetje muf en schimmelig. Maar de kaas smaakt voortreffelijk.

Carnaval vraagt een bodem

Gelukkig is hier het carnaval ook een teken dat de winterperiode werkelijk op zijn einde loopt. Ik dacht dat carnaval over de hele wereld op hetzelfde tijdstip wordt gevierd, maar in onze regio is dat blijkbaar anders. Zo was er het afgelopen weekend in het buurdorp Mauleon carnaval en omdat we in Brabant die traditie ook onderhielden, wilden we wel eens zien hoe dat hier gaat.

Al klopt de datum misschien niet, de gebruiken en tradities lijken bijzonder veel op die van Nederland. Ja, er was een heuse optocht met versierde wagens en zelfs hier en daar een actueel thema. De hoeveelheid wagens deed bepaald niet onder voor een gemiddeld dorp in Brabant. Ook de kleuren en het enthousiasme deden ons even weemoedig denken aan de optochten in het Brabantse land. Confetti en serpentinespray scoren bijzonder hoog in het verhogen van de feestvreugde.

Een vreemde traditie bleek het gooien met bloem en rauwe eieren. Vooral de jeugd nam hieraan deel. Wil je meedoen aan dit bijzondere ritueel, dan is het verstandig je te kleden in een overall of schort. Maar zelfs hiermee zie je er na afloop uit als een bepoederde oliebol vol met kleverig eierstruif.

Ook de drankinname deed niet onder voor die van de Nederlanders. Verschillende cafés schonken royaal en de feestvreugde werd er alleen maar groter door. Een aantal carnavalsvierders stond een beetje wiebelig naar de optocht te kijken, maar desondanks genoten ze van de kleurige parade. Na afloop van de optocht was er in een grote zaal gelegenheid om, hoe kan het ook anders, een maaltijd te gebruiken. Uiteraard met de nodige alcoholische consumpties, maar vooral het eten moet zorgen voor een flinke bodem. Dat weten carnavalsvierders over heel de wereld.

Foto’s: Alinda van Dijk