‘Reuzengrutto symbool van minder biodiversiteit’

Met een enorme grutto, gemaakt van takken, lopen we mee in een tocht voor meer biodiversiteit.

Een enorme grutto rijst op uit de weilanden nabij Burgwerd. Hij is wel 5 meter hoog en zijn gespreide vleugels hebben een spanwijdte van zeker 8 meter. Hij staat op een wagen. Omdat hij van takken is gemaakt, beweegt de constructie bij iedere hobbel waar hij overheen rijdt. Het is alsof de vogel probeert op de stijgen naar de stralend blauwe lucht boven ons.

Uitstervende grutto

De onverwachte zonneschijn heeft veel mensen over de streep getrokken om te komen demonstreren. We lopen een tocht van 8 kilometer door de weilanden om aandacht te vragen voor meer biodiversiteit. Burgerinitiatief Koning van het Grasland heeft dit georganiseerd, omdat die diversiteit maar blijft afnemen. De uitstervende grutto is hier het symbool van. Vandaar ook de reuzengrutto.

Weet je hoeveel tijd er in deze grap gaat zitten? En tijd is geld!

Het gevaarte wordt voortgetrokken door ons Friese paard Pronkje. En wie zit er in een boerenkiel op de bok? Mijn man. Die heeft deze attractie als verrassing bedacht. “Ik ben ook hartstikke gek”, mopperde hij gisteren nog. “Weet je hoeveel tijd er in deze grap gaat zitten? En tijd is geld!” Om zich vervolgens peinzend af te vragen: “Waarom denk ik eigenlijk zo? Wat voor ondernemer ben ik geworden?” Nu spoort hij Pronkje lachend aan.

Als die boeren weer over verdienmodellen beginnen, ga ik gillen

Er gaat een “Oh…!” door de menigte en de hele stoet volgt hem. Het is een prachtig gezicht. Maar het was natuurlijk nog veel mooier geweest als de landerijen waar we doorheen lopen niet zo egaal groen waren. Als er kruiden groeiden, insecten kropen, échte vogels vlogen.

Een vriendin van me is bioloog. Ze wil niet meer naar discussies over biodiversiteit en weidevogels: uit zelfbescherming. “Als die boeren weer over verdienmodellen beginnen, ga ik gillen”, zegt ze, “ik kan het niet meer horen. Alles draait alleen maar om geld. Alsof er geen belangrijkere dingen zijn.” “Maar financieel moet het toch ook duurzaam zijn?”, probeer ik daar kleintjes tegenin te brengen. “Ja ja”, zegt ze somber.
Nu zijn we allemaal blij. Er zijn wel meer dan 100 deelnemers!

Regenwoud kappen, aandelen stijgen

De volgende dag zien we op televisie dat de extreemrechtse Jair Bolsonaro is verkozen tot president van Brazilië. Eén van zijn voornemens is om uit het Klimaatverdrag van Parijs te stappen. Het regenwoud mogen ze meteen kappen.

Ik kan wel huilen. Miljoenen Brazilianen hossen en juichen vanwege de sterke man die het land zal redden van chaos en economische crisis. De verslaggever kijkt zorgelijk, maar in het economisch commentaar is de sfeer positief: de aandelen stijgen!

Ik scrol door de foto’s op mijn telefoon en zoek naar de grutto van takken en het groepje welwillende mensen dat er achteraan liep. Ik probeer de blijdschap van die dag weer op te roepen.