Opvolger (9)

’Wat een regeltjes”, verzucht Hanna als wij ons verdiepen in de bedrijfsopvolging. Het lijkt zo simpel. Eén zoon en een goed eigen vermogen. Maar dan komt de belasting.

Hanna en ik gaan samen naar de dure accountant in de stad. Zoon Hans zit weer in Texas en is daar bezig de zaken te regelen. Wij vinden dat wij best in staat zijn hier alles op een rijtje te krijgen.

Vol goede moed stappen we het ruim bemeten gebouw binnen. We worden ontvangen door een rijk geplamuurde secretaresse, waarvan alleen de rimpels in de hals en op de handen aangeven dat ze een jubileum achter de rug moet hebben. ”Van achteren het Atheneum en van voren een Museum”, fluister ik als wij achter haar aan lopen naar een kamer.

Een tweetal deftig geklede heren geeft ons een hand, terwijl de secretaresse ons van koffie voorziet. Op tafel liggen een paar dikke mappen, met op de rug de aanduiding: Bedrijfsopvolging.

Dan wordt het zakelijk. De oudste , een grijze heer, pakt een map, doet er niets mee en zegt dan: ”We hebben een paar mogelijkheden: overdragen en afrekenen met de fiscus, gedeeltelijk overdragen, of doorschuiven. Dan vindt geen fiscale afrekening plaats. ”

”Doorschuiven”, zegt Hanna meteen.

De heren komen met een paar vragen: ”Is de opvolger al voor een gedeelte eigenaar van het bedrijf?” We antwoorden ontkennend.

”Bij doorschuiven moet de opvolger minimaal 36 maanden in het bedrijf werkzaam zijn geweest of als medeondernemer drie jaar winst uit het bedrijf hebben gehad”, weet de accountant. De andere zegt: ”En hij moet daarna nog vijf jaar het bedrijf blijven uitoefenen. Anders komt de fiscus alsnog langs.”

We kijken elkaar aan. Hanna, praktisch als altijd, vraagt: ”En hoe zit het als de opvolger ook nog een bedrijf in het buitenland heeft, dat hij voortzet?”

De heren zijn dit kennelijk nog niet eerder tegengekomen. ”Dat moeten we aan een collega vragen”, zeggen ze. Dan wordt het stil en wij voelen aan dat het gesprek voorbij is.

Als we buiten staan zegt Hanna: ”De eerste paar honderd euro zijn we kwijt aan dit halve uurtje met twee man.”