Oorlog op het platteland

Iedereen mag jagen in Frankrijk, en 1 miljoen mensen doen dat ook. Dat geeft flink overlast zodra de mais eraf is.

De Franse Revolutie bracht veel veranderingen in Frankrijk. Een daarvan is het jachtrecht. Voor de revolutie mocht alleen de seigneur jagen op het land dat hij bezat, nu mag iedereen jagen.

De Franse Revolutie heeft veel veranderd in Frankrijk. De koning werd onthoofd, de adel verloor zijn privileges en het volk kwam aan de macht. Tweehonderd jaar later zijn een aantal verworvenheden nog springlevend. Een daarvan is het jachtrecht. Voor de revolutie mocht alleen de seigneur jagen op het land dat hij bezat, nu mag iedereen die het wil jagen. Er zijn in Frankrijk ruim 1 miljoen actieve jagers. Er is zelfs een partij voor de jacht, visserij, natuur en traditie met maar liefst zes zetels in het Europese parlement. Elke gemeente heeft een jagersvereniging en wie zijn contributie betaalt mag schieten. Grondeigenaren en pachters mogen op eigen grond jagen. Als je daar geen gebruik van maakt, vervalt automatisch het jachtrecht aan de vereniging en is je grond vogelvrij. Opvallend genoeg zijn er in Bretagne maar weinig boerenjagers.

Veel schade door wilde zwijnen

Zodra de mais van het land is, is het raak. Elk weekend knalt het om ons heen en janken de honden die een spoor volgen. Het jongvee slaat op de vlucht en neemt alles met zich mee wat het tegenkomt. Omdat er veel te weinig wild is, worden aan het begin van het seizoen honderden gekweekte fazanten en patrijzen uitgezet. Die lopen dan verdwaasd rond en doen zich tegoed aan de maiskuil. Zelfs de meest onervaren jager kan nog met buit thuiskomen. Vervelender zijn de wilde zwijnen. Normaal hebben we niet veel last van die dieren, maar als de jacht is geopend gaan ze zwerven. Het is ongelofelijk hoeveel schade zij in één nacht kunnen aanrichten.

Jongvee slaat op hol

We zijn er nu aan gewend, maar dat was in begin wel anders. Op een zondag was het weer raak. We zaten net aan tafel toen voor onze ogen de pinken de benen namen, achtervolgd door een troep jachthonden. De honden waren zo uitgeput dat we er gemakkelijk één konden vangen en in ‘gijzeling’ konden gehouden. De eigenaar kon hem ophalen na contante betaling van de schade. De voorzitter van de vereniging moest tussenbeide komen om een regeling te treffen.

De volgende ochtend wist het hele dorp van de affaire en stond de burgemeester bij ons op de stoep. Hij vroeg ons het geld weer terug te geven, anders moest hij ons aangeven wegens poging tot afpersing. Van slachtoffer werden we dader. Alles is rechtgezet en we hebben ons aangepast aan de gebruiken hier. Toch heeft onze actie geholpen: de jagers mijden ons land en eventuele schade aan afrasteringen wordt gemeld.

Aan het eind van het jachtseizoen is er een maaltijd voor de jagers en de grondeigenaren met natuurlijk wild op het menu. Bij een goed glas wijn wordt alles weer vergeven en vergeten zodat volgend jaar het festijn weer opnieuw kan beginnen. Wij hebben tot nu toe vriendelijk voor de uitnodiging bedankt.