Ook gewoon mens

Een traan rolt uit zijn ooghoek. Verdriet om zijn moeder? Nee, dieren kunnen niet huilen. Toch? Het zal wel komen doordat ik zo dicht op zijn snoetje lig te blazen. Om bemoedigende woorden in zijn oortjes te spreken. En het oude babyflesje, dat Michel me nu aangeeft, in zijn bekje te stoppen.

Vanmiddag had ik hem en zijn zusje ook al biest proberen te geven, met onze normale speenfles. Maar toen stikten ze bijna in de speen. Zó klein zijn ze. Samen nog geen twintig kilo, schat ik. Maar ik kan altijd moeilijk schatten. In de kruiwagen vond je ze in ieder geval bijna niet weer.

Met een buitentemperatuur van min vijftien hebben we maar besloten het fragiele stel naar onze douche te verplaatsen. Naast een kacheltje, op een deken en onder de biggenlamp. Van de kou zullen ze nu niet meer doodgaan. Als ze dan maar wel gaan drinken. Waar het nog niet echt op lijkt.

Er zullen er zijn die denken, waar doe je de moeite voor? Een ienieminie zwart stierkalfje dat straks toch niemand wil hebben en een vaarskalfje dat weliswaar rood is, maar hoogstwaarschijnlijk onvruchtbaar. Ja, bedrijfseconomisch kan zoiets natuurlijk nooit uit. Maar naast boer en boerin zijn we ook gewoon mens.

Al drie keer eerder hebben we een kween-vaarsje toch aangehouden, tot de leeftijd waarop ze tochtig zou moeten worden. En bleek elke keer dat ze op de betreffende leeftijd gewoon geen ontwikkelde baarmoeder had. Maar ondanks dat schat ik de kans groot dat Michel dit keer wederom instemt (en dát kan ik dan weer wél goed schatten).

Twee van die drie grote kween-vaarsjes zijn van de week weg gegaan. Samen met een koppel zwarte stiertjes waar we maar mee bleven zitten. De winter vordert en de mensen zijn langzaam door hun geld heen. Zodoende wilde iemand graag zijn twee droge koeien ruilen. Geen melk is immers ook geen brood op de plank. Hoe hij van ons jongvee wél een acute inkomstenbron wil maken, is ons nog een raadsel. Maar soms snap je de beweegredenen hier toch niet. Wie weet is er voor onze tweeling dus ook nog wel hoop.

Ineens hoor ik een slurpend geluid. Hij drinkt! En spontaan rolt er een traan uit mijn ooghoek.