Onverklaarbare mond- en neuszeer

Een veehouder belt aan het eind van de middag, redelijk opgefokt. Hij heeft een kalf met zweren rond de bek en de neus. Het zal toch niet waar zijn?

Het zal toch niet waar zijn? Dat was mijn eerste gedachte bij de aanblik van het kalf. Een veehouder belde aan het eind van de middag. Hij klonk redelijk opgefokt. Hij had een kalf met zweren rondom de bek en neus. Het klonk vreemd, dus ging ik maar een kijkje nemen. Bij aankomst bleek het wat serieuzer te zijn dan ik had verwacht. In de stal stond een kalf met rondom de bek, de neus en de ogen ernstige zweren en korsten. De zweren deden het dier pijn en onder de dikke korsten zaten enorme kraters in de huid. Ja, MKZ schoot dus even door mijn hoofd.
Nader onderzoek stelde me een beetje gerust: in de bek zelf zaten geen zweren of lesies, rondom de klauwtjes was ook niets te zien. Daarnaast had het kalf geen koorts en oogde het, buiten de zweren om, niet ziek. Het dier dronk nog steeds en was alert en fit.

Gezondheidsdienst inschakelen

Omdat ik nooit eerder zulke zweren in die ernstige mate had gezien, besloot ik wat hulplijnen in te schakelen. Eerst maar eens bellen met een collega. Die adviseerde de VLA te bellen, de Engelse diergezondheidsdienst. De VLA werd razend enthousiast na het zien van de foto’s en smeekte om monsters. Omdat ik toch een echte Nederlander blijf, wilde ik ook even de mening van de Gezondheidsdienst voor Dieren in Nederland horen. Na een hoop bellen en mailen van foto’s bleef een lijst over met mogelijke oorzaken.

Kalf genas wonderwel

Omdat de veehouder inmiddels ook wel erg benieuwd was, was hij bereid flink in de buidel te tasten voor aanvullend onderzoek. Dus nam ik bloed en huidbiopten mee. Door de feestdagen (Pasen, Royal Wedding) liet de uitslag vrij lang op zich wachten. In de tussentijd genas het kalf wonderwel. De zweren begonnen te genezen en nog steeds was het dier niet ziek en bleef goed drinken. Ook belangrijk: in de tussentijd meldden zich geen nieuwe slachtoffers, wat een infectieuze oorzaak minder waarschijnlijk maakte.

Niets gevonden

De uitslag was vrij teleurstellend. Behalve antilichamen voor IBR (wat wel opmerkelijk is voor een kalf van zes weken leeftijd, aangezien de veehouder al jaren vaccineert met markervaccin) werd helemaal niets gevonden. Het lab kwam niet verder dan ‘focale ulceratieve dermatitis’, een mooi woord voor ontsteking van de huid. Dat had iedereen die het kalf of de foto’s had gezien ook wel zelf kunnen vaststellen.
Er werden nog wat suggesties gedaan om eventuele schade door chemicaliën of verbranding uit te sluiten. Maar hier waren we in de tussenliggende tijd al mee bezig geweest, dat hadden we allemaal nagelopen. Eigenlijk was ik er vrij zeker van dat dit niet het geval kon zijn. Het zal dus wel een groot vraagteken blijven. Gelukkig maakte het kalf zich al lang niet meer druk om die zweren.

Foto’s: Suzanne Dorresteijn