Nieuwe zoektocht

De zoektocht naar een bedrijf is eind 2009 succesvol afgerond. Nu is er een andere zoektocht gaande: we hebben iemand nodig die ons helpt met het landwerk in de zomer.

In de zomermaanden is er ontzettend veel werk op onze boerderij. Zelfs zoveel, dat we het niet allemaal kunnen bolwerken met z’n tweeën. En we zijn niet de enigen die een extra handje of paar handen gebruiken kunnen, het zijn hier in Noorwegen de hoogtijdagen voor de bedrijfsverzorgers.

Afgelopen zomer hebben we hulp van mijn vader en twee van mijn broers gehad, maar ja, we kunnen niet verwachten dat die elk jaar hun zomervakantie door komen brengen bij ons op de boerderij.
Ik heb daarom al geprobeerd om via mijn oude school een stagiair(e) te regelen voor de zomer van 2011, maar ik ben tot op heden nooit teruggebeld.

Daarom gooi ik het maar eens over een andere boeg: ik gebruik deze blog om jonge agrariërs deze kant op te krijgen en ze kennis te laten maken met een heel andere manier van boeren. Natuurlijk zijn er een heleboel overeenkomsten met Nederland en ook wel met Nieuw-Zeeland waar ik mijn buitenlandstage heb gelopen.
Er zijn nogal wat verschillen met die twee landen, die hoofdzakelijk te maken hebben met het klimaatverschil. En een ander groot verschil is de steun van de overheid, die ertoe leidt dat je met 20 melkkoeien nog een redelijke boterham kunt verdienen.

Opruiming was belangrijker dan financieel resultaat

Nu hebben wij het afgelopen jaar niet bepaald naar de financiële kant van ons bedrijf gekeken. We moesten namelijk eerst even flink de bezem door het bedrijf halen. En dan niet alleen letterlijk schoonmaken, opruimen en onderhoud plegen, maar ook wat betreft de veestapel.
De beesten waren er niet bepaald op vooruit gegaan met de verzorging die de vorige huurder ze had gegeven, of beter gezegd: niet had gegeven. Ik heb de laatste maand samen met hem doorgebracht in de koeienstal. Hij deed niets anders dan domweg melken en ze wat te vreten geven, verder deed hij weinig tot niets.
Hij wist niet of hij de dieren op het juiste moment insemineerde, daarvoor vroeg hij altijd de moeder van de verhuurster die nog steeds op de boerderij woont. Ik had een heel andere aanpak. Gewoon proberen zelf zo goed mogelijk te bepalen of het moment juist is en desnoods maar een keer opnieuw laten insemineren. Ik kan het natuurlijk niet met 100 procent zekerheid zeggen, maar ik denk wel dat dit er voor heeft gezorgd dat ik het nu toch redelijk onder de knie heb. Je leert immers snel van je fouten!

Terug naar de stageplek

De eventuele stagiairs zullen voornamelijk oogstwerk moeten doen. Ik kan me wel redden met een trekker, maar nog niet met machines die er achter hangen. Ik richt me daarom vooral op het verzorgen van de dieren en het melken. Overigens ben ik wat dat betreft even uit de running door een bedrijfsongevalletje, maar daarover in de volgende blog meer.
De praktikant(en) krijgen een eigen onderkomen in de vorm van een hut die op het erf staat. Deze is voorzien van een erg eenvoudige keuken/woonkamer en een slaapvertrek. Er is nog geen stromend water, maar daar brengen we voor aankomst verandering in. Het sanitair is in eerste instantie in onze woning, maar we willen dat ook aanpakken: er komt een eigen douche en toilet in het huidige tanklokaal.

Wil je inlichtingen of reageren? Mail me dan!

Foto: Annechien van Essen