‘Na de notaris: eindelijk rust’

Mensen weten niet goed wat ze moeten zeggen na onze bedrijfsbeëindiging: sterkte of gefeliciteerd?

Het is nu bijna twee maanden geleden dat we in spanning bij de notaris zaten. En het is iets meer dan een jaar geleden dat Henk de beslissing nam om de boerderij te koop te zetten. En wat is er in het afgelopen jaar veel gebeurd.

Terugslag na bedrijfsoverdracht?

We hadden verwacht dat we een enorme terugslag zouden hebben, zowel mentaal, fysiek als emotioneel … Maar, heel opvallend, het lijkt allemaal op afstand te blijven.

We wonen nog op het bedrijf, dat geeft tot nu toe een prettig gevoel. Natuurlijk speelt heel erg mee dat de nieuwe boeren gewoon heel leuke mensen zijn en dat we ze al kenden. Maar ook speelt mee dat we het allerzwaarste, namelijk het nemen van de beslissing, al achter de rug hebben.

Vorig jaar was verdrietig en spannend, er was (…) hoop op een oplossing vanuit de overheid die niet kwam

Vorig jaar was niet leuk. Het was verdrietig en spannend, er was twijfel, hoop op een snelle verkoop, hoop op een onverhoopte oplossing vanuit de overheid die niet kwam. En dan toch, achteraf bekeken, is het een redelijk vlot verlopen verkoopproces geweest.

De week na de officiële overdracht gingen we op vakantie. We hoefden niets te regelen. Daarna waren de kinderen een week vrij. Weer hoefden we niets te regelen. En daarna waren we allemaal een week ziek. Wederom kwamen er geen organisatorische vraagstukken voorbij. Of calamiteiten.

Het is ongelofelijk hoeveel uren er in een zaterdag en zondag zitten als je niet meer hoeft te melken

Eigenlijk is, naast alle lagen van verdriet en verlies, één ding in ons gezin nu prominent aanwezig: rust. Rust bij het opstaan, bij naar het school of werk gaan. Rust bij het avondeten en bij het naar bed brengen. Rust bij de gezellige borrels op zaterdag en zondag. We hoeven niet meer apart te rijden omdat Henk eerder naar huis moet. Het is ongelofelijk hoeveel uren er eigenlijk in een zaterdag en zondag zitten als je niet meer hoeft te melken.

Afronden pachtcontracten

Iedereen vraagt bezorgd aan ons hoe het nu is. Ze weten vaak niet of ze moeten feliciteren of juist veel sterkte moeten wensen. Wij zeggen dat ze mogen doen wat ze zelf voelen want eigenlijk weten we het zelf ook nog niet zo goed. En natuurlijk, een handtekening bij de notaris is niet gelijk het einde van al het papierwerk. Afronden met pachtcontracten, de bank, overdragen van rechten, contactgegevens, het is echt nog best een hoop werk om dat te doen.

Druk met het nieuwe huis

Inmiddels zijn we al serieus bezig met ons nieuwe huis. Begin april krijgen we de sleutel en de aannemer en schilder zijn al geregeld. Daarna is de verhuizing, daar komt ook nog het nodige bij kijken. Nieuwe meubels uitzoeken, ergens weer opnieuw beginnen, voor Henk voor het eerst in bijna 45 jaar tijd.

We bekijken alles van dag tot dag, van week tot week. Maar voor nu kunnen we zeggen dat het goed gaat met ons. We zijn benieuwd naar de toekomst, naar ons nieuwe leven als gezin.

Ook al zou ik het anderen niet aanraden om door zo’n heel slopend proces te gaan als wij hebben doorstaan de afgelopen jaren, het levert nu in ieder geval wel iets op. Namelijk berusting.