Milde mastitis niet direct behandelen

Selectief behandelen van een melkkoe met een niet-ernstige of milde klinische (zichtbare) mastitis heeft geen invloed op de bacteriologische of klinische genezing. Ook is er geen negatief effect op het niveau van het celgetal, de melkproductie, de kans op herhaling of de kans op vervroegde afvoer van het dier. Dat blijkt uit een recent gepubliceerd artikel waarin dertien studies rond selectief behandelen van een niet-ernstige klinische mastitis tegen het licht zijn gehouden. Aan het artikel werkten onderzoekers mee uit onder meer de VS, Canada, België en Nederland.

Selectief behandelen werd in de verschillende studies vergeleken met de zogenoemde ‘blanket-therapie’. Bij die laatste wordt bij elke vorm van klinische mastitis zo snel mogelijk antibiotica ingezet, veelal breedwerkend.

Gerichte antibiotica inzetten

Bij selectief behandelen besluit de veehouder vaak juist even te wachten met een behandeling met antibiotica. In dat geval is er tijd om via een bacteriologisch onderzoek de ziekteverwekker of een groep (gram positief of gram negatief) in een melkmonster aan te wijzen, zodat gerichte antibiotica kan worden ingezet. Dit onderzoek gebeurt met sneltesten die op het bedrijf zelf kunnen worden uitgevoerd, of via inzending van een melkmonster naar een gespecialiseerd laboratorium.

Bij sneltesten is er vaak binnen 12 uur al een indicatie; voor een uitslag via een laboratorium duurt dit vaak al snel 24 uur. In een heel aantal gevallen is het ook zo dat de koe intussen spontaan, op basis van eigen afweer, geneest. Het spreekt voor zich dat inzet van antibiotica in dat geval niet meer nodig is.

Samenvattend kan uit de studies tussen selectief behandelen of blanket-therapie geen methode worden aangewezen waarbij de ene beter of slechter is dan de andere.

In Nederland wordt al dan niet behandeld op basis van het behandelplan dat in samenspraak met de eigen dierenarts is vastgesteld.