Komkommertijd

“Hier, proef maar”, zegt de buurvrouw. Nadat ze me een ‘ienie-mini’ komkommertje in de hand heeft gedrukt.

Ze vertelt dat ze gisteren de hele dag bezig is geweest om de komkommertjes te plukken en in te maken. Ze had er 17 lege waterflessen van 5 liter mee gevuld. 17 flessen van 5 liter?! En die gaan ze alleen met hun drieën opeten?

Ja, de Roemenen zijn nou eenmaal gek op alles wat ingezuurd is. En dat eten ze dan ook overal bij, het hele jaar. En als je niet veel geld hebt, krijg je zo ’s winters inderdaad nog wel wat vitamines binnen.

Zelf heb ik het niet zo op al dat zuur. Zelfs toen ik zwanger was, at ik geen augurken. Geef mij maar een verse komkommer. Maar ik durf het kleine, verse ding dat nu in mijn hand ligt niet zo goed te proberen. Mijn eigen ervaringen van komkommers uit eigen tuin zijn alles behalve prettig. Die smaakten bij voorbaat al bitter. Waarschijnlijk omdat ik ze niet voldoende water gaf, kreeg ik achteraf van een medewerker te horen. Waarna hij me vertelde hoe ik geultjes kon graven naast de plantjes voor een simpel irrigatiesysteem van een waterslang met gaatjes.

Dat irrigatiesysteem hebben we nog niet uit kunnen proberen, omdat onze nieuwe moestuin nog niet genivelleerd is. Maar ook bij de buurvrouw zie ik geen geperforeerde waterslangen liggen. En ik zie haar nou ook niet echt elke dag met een gietertje op en neer lopen.

Maar als ik een hap neem, smaakt het komkommertjes boven verwachting zoet! Wauw. “Hoe doe je dat?”, vraag ik haar. Waarna ze me aankijkt alsof ze zeggen wil: “Zo moeilijk is dat toch niet?” Blijkbaar heeft het groeizame weer van de afgelopen tijd zijn werk goed gedaan. Ik ben blij voor de buurvrouw. Want zo pieterig als haar tuin vorig jaar was na die enorme hagelbui, zo weelderig staat hij er nu bij. Hun voorraadkast zal deze winter zeker weten meer dan vol zitten.

Ik zie het weer helemaal zitten, die komkommers uit eigen tuin. Volgend jaar. Met of zonder irrigatie. En dan misschien ook maar eens proberen om er wat in te maken. Michel is namelijk wél gek op augurken. Maar laten we dan maar eerst rustig met één grote fles beginnen.