‘Ineens had ik weer hoop voor de boeren’

Tijdens een kraamvisite zag ik het ineens helder: er zijn nog boeren en ze hebben er zin in. Er is nog hoop!

De datum van 1 december staat in onze boerenagenda’s met grote letters geschreven: dán komt de regering met de stikstofmaatregelen voor de landbouw. Het is spannend. Voor ons, want met een soort politiek vacuüm als dit lopen verkoopprocessen niet per se soepeler. Maar ook voor eventuele kopers, voor mensen die met uitbreiding zitten, overnames – eigenlijk is het voor elke boer spannend.

Hoe zou het gaan met minister Schouten, die zei: “Zolang ik minister ben, komt er geen halvering van de veestapel.” Waar denkt ze aan als ze op de bank neerploft? De druk op haar moet groot zijn

Wat zullen ze hebben bedacht? Vaak denk ik aan minister Schouten, die op 1 oktober de legendarische zin uitsprak: “Zolang ik minister ben, komt er wat mij betreft geen halvering van de veestapel.” Hoe gaat het nu met haar, als ze thuis met een kopje thee op de bank ploft? Waar denkt ze aan? De druk moet groot zijn, van de regering, die van de publieke opinie, die van de media, haar politieke achterban, van haar geloof. Zou ze akkoord gaan met 40% krimp? Dat is geen halvering immers. Of is het voldoende dat we ander voer gaan voeren?

Natura 2000 en ammoniakrechten

Ik krijg het allemaal niet meer uitgelegd, ben alleen maar even heel blij dat we op ruim 10 kilometer van Natura 2000-gebieden liggen. En een NB-vergunning hebben. En voldoende ammoniakrechten en voldoende grond onder het bedrijf om volgens de huidige norm grondgebonden te zijn.

En, raar maar waar, de ellende die nu speelt, kan voor ons ook positief uitvallen. Zo geldt het PAS voor ons niet en in onze vergunning is ruim rekening gehouden met de EHS. Mogelijk melden zich verplaatsers die interesse hebben in zo’n knap en courant bedrijf. Zo heeft echt elk nadeel wel ergens een voordeel.

Kraamvisite en melkrobots

Afgelopen weekend waren we op kraamvisite van kleine Mats. Mats is de eerste zoon van een oud-stagiaire van ons en haar vriend. Hij runt samen met zijn vader een mooi melkveebedrijf en ze zijn vorig jaar op een tweede locatie gaan melken. Ze wonen nu nog in een stacaravan met wat aangebouwde kamers, maar ze hebben er zin in, laten zich niet afschrikken door wat er in Den Haag gebeurt.

Ze zijn supertrots op die mooie melkrobots, een zelfgemaakt hok met kalverboxen, hun plannen voor een echt huis en vooral zien ze uit naar een toekomst voor hun Mats op de boerderij.

Toen ik daar zo zat, met een kat op schoot en uitzicht op een mooie zonsondergang aan de rand van Drenthe, toen had ik weer gewoon hoop voor de boeren in Nederland

En toen ik daar zo zat, in een knus huis met een kat op schoot en uitzicht op een mooie veranda met zonsondergang aan de rand van Drenthe, toen had ik weer gewoon hoop voor de boeren in Nederland. We zijn er gewoon nog en hebben er zin in, net als de ouders van Mats.

Ook al belt de robot ze vaker wakker dan ze lief is en wonen ze nu gewoon even wat provisorisch, ze zijn midden in de twintig en ik geloof erin dat Mats een prachtige jeugd te wachten staat, daar op dat mooie plekje, verscholen op het Drentse boerenland. Tegen die tijd zijn de boerenopstanden van dit najaar geschiedenis.