Etiket

Het zal je maar gebeuren dat een filmploeg ’s nachts stiekem je stal binnendringt en opnames maakt van dat ene dode biggetje en die zieke zeug die net een miskraam heeft gehad. En dat je dan maanden later geconfronteerd wordt met die illegale beelden op internet, tv en in de kranten.

Alle gezonde vrolijke varkens die ook in die stal rondliepen worden niet getoond, blijkbaar niet interessant genoeg. Natuurlijk is die foto van dat dode varkentje zielig. Foto’s van dode dieren zijn altijd zielig. Maar overal waar dieren geboren en gehouden worden, gaan ook dieren dood of worden ziek. De eend die een paar weken geleden nog met 12 kleine eendjes naar onze slootkant liep, heeft er nu nog maar 4. Dat is ook zielig.

Wat mij het meest stoort is de manier waarop de beelden verkregen zijn. ’s Nachts stiekem een stal binnensluipen. ”Het zijn gewoon inbrekers!”zegt Sjoerd. Ik vraag me af of die actievoerders en al die mensen die vol afschuw naar die zielige plaatjes zitten te kijken zich realiseren dat er ook mensen wonen op dat bedrijf. Mensen die zich nu niet meer veilig voelen. Discussie over de varkenshouderij is prima, maar dan open en eerlijk en niet op zo’n achterbakse manier. Dat vindt ook Annechien ten Have, die dit allemaal overkwam. Ik vind het dapper dat ze op tv kwam uitleggen hoe het zit, wat voor verbetering vatbaar is en hoe ze zich voelde na de inbraakactie.

Hoe zou de gemiddelde burger het vinden als die filmploeg ’s nachts stiekem hun huis of schuurtje zou binnendringen? En plaatjes zou maken van die ene kwijnende kamerplant of van de overvolle kattenbak van die dikke kater of van die ene parkiet met kale plekken of van de zieke hond die net gekotst heeft naast z’n mand of van het kreupele paard of de dode goudvis die nog ronddobbert in de kom? En dat die plaatjes dan de wereld over gaan terwijl je van niets weet? Nou? Zo ongeveer zal Annechien zich voelen. Zulke acties zijn onfatsoenlijk, toch? Blijkbaar beseft de actiegroep dat ook, gezien het etiket dat ze zichzelf hebben opgeplakt: Ongehoord.