Een boekje open over de ziekten

We zijn vanaf begin 2010 gaan bijhouden wat de reden was om de dierenarts te bellen. Dat bleek hoofdzakelijk vanwege problemen rondom de uiergezondheid te zijn.

De veearts kwam sinds 2010 vooral voor uiergezondheid op ons bedrijf. Mastitis, hoog celgetal, niet goed uitmelken van 1 of meerdere spenen meestal als gevolg van beschadigingen aan de speen of spenen. Op nummer twee van bezoekredenen staat de vruchtbaarheid. Er zijn het afgelopen jaar een flink aantal koeien die hormonen bijgespoten hebben gekregen. Sommige een week na afbloeden en dan op dag 3 en 4 laten insemineren, maar ook een aantal tegelijk met het insemineren. Helaas gaf dit niet overal het resultaten dat we hoopten. Onder vruchtbaarheid scharen we ook het op drachtigheid laten testen van de koeien en pinken. Dat deden we in het begin niet en dat heeft ons 1 dier gekost. Bij haar kwamen we er te laat achter dat ze niet drachtig was en bovendien functioneerde 1 van de eierstokken niet. Ook onder de noemer vruchtbaarheid was er een keer sprake van een cyste op de eierstok.

Andere zaken zijn incidenteel

Naast deze hoofdgroepen waren er ook wat andere redenen om de dierenarts in te schakelen. Zo was er een koe met een beschadiging aan een bijklauwtje. Het bloedverlies was dusdanig groot dat de dierenarts het heeft moeten behandelen: ontsmetten, verbinden en medicijnen geven om de kans op een ontsteking te verkleinen. Een stiertje kreeg tot twee keer toe vitamine B om de voeropname te stimuleren. Helaas heeft dit niet geholpen en is hij uiteindelijk komen te overlijden. Een ander stiertje had een abces aan zijn kop dat almaar groter werd. De dierenarts heeft die toen doorgeprikt. Het dier moest daarna nog 3 dagen penicilline toegediend krijgen. De dierenarts vroeg of we dat zelf konden doen. Jazeker, als je maar even laat zien hoe het moet, dan doen we dat zelf wel. Toen dat later ter sprake kwam met een andere Nederlander die hier in de buurt als bedrijfsverzorger werkt, kregen we te horen dat het zeer ongebruikelijk is dat een veehouder dat zelf mag doen. Gelukkig is het,ondanks het ontbreken van het benodigde dierenartsdiploma, wel gelukt. Aan stier Boston kun je tot op de dag van vandaag alleen zien dat er een abces heeft gezeten als je dat weet. Anders zal het je niet eens opvallen.

Gasvorming en goed voer

Er was tot twee maal toe sprake van gasvorming bij een koe die baarmoederontsteking had. Een andere bleef aan de nageboorte staan. En tot slot was er een koe waarvan de voeropname stagneerde vanwege de kwaliteit van de silage die onze voorgangers hadden gemaakt. Een reden te meer voor ons om alle oude voer uit de silo te halen voordat we begonnen met de nieuwe. Van dat voer kregen we bij het nemen van een monster voor kwaliteitsonderzoek het compliment dat het heel goed rook. Dennis had er een simpele verklaring voor: gemaakt op de Nederlandse wijze. Laten drogen op het land, een paar keer schudden, harken en vervolgens in de silo ermee. Op de daadwerkelijke kwaliteit kom ik nog terug zodra de uitslagen van het monster binnen zijn. De koeien hebben het overigens al lang en breed goed gekeurd. Ze laten amper wat liggen en wat ze laten liggen vreet het jongvee daarna volledig op. Dus er is tegenwoordig amper nog sprake van voerresten.