De hond(en) van de buren

Michel aan de telefoon. Of ik het nummer van Bela heb. Dat is de projectleider van de madenkwekerij naast onze oude plek. Op de achtergrond hoor ik een groot blafconcert.

”Toch niet weer één van hun honden die bij onze kalveren in het hok is gesprongen?”, vraag ik geërgerd.

Een herhaling van een jaar geleden. Toen hebben ze ons Oman-stiertje doodgebeten. En een ander mooi vaarskalf zo te pakken gehad, dat haar wonden na een half jaar pas genezen waren. Destijds hebben we de aanstichter van de roedel weggebracht. Maar blijkbaar heeft de grote rottweiler zich ondertussen opgeworpen als leider.

Waarom er dan geen afscheiding tussen hun en onze schuren staat? Nou, die stond er wel, maar beide hekwerken zijn al een poos geleden ’plotseling verdwenen’. In dezelfde tijd dat Bela’s medewerkers ineens een mooi hek om het huis kregen. Hmmm. Maar omdat we toch zo snel mogelijk weg willen daar, hebben we het maar gelaten. Ook omdat de bezoekjes van de honden afgelopen leken.

Tot vorige week. Gelukkig tot nu toe geen blijvende schade. Maar nu Michel het nummer van Bela vraagt, vrees ik het ergste. Maar zijn antwoord verbaast me. ”Nee, ze zeggen dat ik één van hun honden heb aangereden.” Oh? Als we langs hun schuren rijden, proberen de honden altijd in onze banden te bijten. Dus zo’n hond hoeft maar te struikelen of hij is er geweest. Kunnen wij ook niets aan doen. Maar moeten wij dan ineens voor de gevolgen opdraaien als het mis gaat? Terwijl diezelfde honden onze kalveren aanvallen?!

Stiekem hoop ik dat hij de rottweiler geraakt heeft. Maar weer verbaast hij me met zijn antwoord. ”Een heel klein ding. Een schoothondje waarvan ik niet eens wist dat ze die ook hadden.” Logisch dat je dat niet merkt, als je daar overheen rijdt. Maar het arme ding schijnt nog te leven. En Michel wil nu met Bela overleggen wat te doen.

Ze besluiten dat wij voorlopig voor het hondje zullen zorgen, tot hij weer is opgeknapt. Dus nu ligt het beestje in een doos in het tanklokaal, onder onzer nieuwe biggenlamp. Van mij mag ie er wel weer bovenop komen. Want een bedreiging voor onze kalveren zal hij wel niet worden.