De eerste échte Grüne Woche van Adema

“Het goede nieuws is, ik ben er nog”, aldus landbouwminister bij de openingsceremonie van het Nederlands paviljoen op de Grüne Woche. En dan doelt hij niet op het feit dat hij nog minister is (in een demissionair kabinet), maar op zijn plotselinge vertrek uit Berlijn vorig jaar. Toen moest hij halsoverkop de openingshandelingen overlaten aan stikstofminister Van der Wal.

Dit jaar mocht Adema dus wel met Frau Antje én de Duitse landbouwminister Cem Özdemir op de foto op het podiumpje midden tussen de Nederlandse stands, uiteraard voorzien van molens en tulpen. In het buitenland profileert Nederland zich dit jaar met streekproducten, en kaas en stroopwafels. Dat beeld houdt het ministerie, als regisseur van de Nederlandse hoek, blijkbaar graag zo.

De beide mannen hebben het over de goede relatie onderling en de waarde die ze beiden hechten aan een sterke landbouwsector. Applaus volgt als ze uiten hoe trots ze zijn op de sector. Als Adema in het Nederlands het woord neemt, is zichtbaar hoe dubbel het feestje is. Vorig jaar moest de minister halsoverkop terug naar Nederland vanwege gedoe over de derogatie. En nog steeds is het wegvallen van die mestuitzondering een grote zorg. Adema zegt nog maar eens toe dat hij zich in Brussel hard gaat maken voor de kunstmestvervangers.

Bijna een schoolreisje

Niet alleen voor Adema was het de eerste échte Grüne Woche, ook voor een handvol Kamerleden is het een kennismaking met het circus aan Nederlanders dat voor twee dagen naar Berlijn gaat om het over de Nederlandse landbouw te hebben. De sfeer in de groep aan Nederlandse politici is goed, getuige de vrolijke foto’s op social media en de gebbetjes die uitgewisseld worden. Het is bijna een schoolreisje, met D66’er Tjeerd de Groot als delegatieleider. Aan hem de eer om ‘zijn’ groepje Kamerleden aan de Nederlandse gasten voor te stellen aan de Nederlandse gasten. De Groot zegt over ieder van zijn ambtsgenoten iets aardigs. Als de Grüne Woche dan ergens goed voor moet zijn, is het in ieder geval voor de politici om elkaar te leren kennen, in een andere omgeving dan in de betonnen wandelgangen van de Tweede Kamer.