‘Brand laat een diepgaande impact achter, die niet snel verdwijnt’

Het is dinsdagmiddag 6 juni. Ik ben op kantoor en bel met RVO over het invullen van de Gecombineerde opgave. Tussendoor belt mijn man een aantal keren, maar ik neem niet op. Want ik wil die Gecombineerde opgave nu eindelijk afmaken en insturen. Dan staat hij in de keuken en roept: ‘Brand!’. Daarna gaat alles in een flits.

Kijken wat er te redden valt

We gaan snel naar de stal. Ik kijk of alle mensen buiten zijn. Alleen mijn broer zie ik niet. Een paar angstige momenten volgen. Gelukkig zie ik hem na enige minuten. De brandweer arriveert. Ik ga snel naar huis om het papier te halen met een plattegrond van ons bedrijf met de objecten. Ik kopieer er een paar en ga rond om deze papieren rond te brengen naar brandweer en hulpverleners. Dan kom ik terug en zie ik mijn man Menno opeens bij de ambulance zitten. Ik scan de situatie. Ja, hij praat en ik zie wat plekken op zijn rug. In veilige handen, is mijn gedachte. Dan ga ik snel naar de andere kant van het bedrijf. Daar kunnen de dragende zeugen naar buiten. Kijken wat er te redden valt. De dragende zeugen kunnen we nog naar buiten krijgen. Ze worden opgevangen in de machineloods.

Lees ook: Brand bij varkensstal bedrijf Hamletz in Beerta

Oorzaak brand onbekend

Er zijn veel mensen om te helpen. Zij die toevallig langskwamen of sommigen die hoorden van de brand en kwamen helpen. Met heel veel mensen leiden we de zeugen naar de juiste plek. De oorzaak van de brand is onbekend. En nee, een rookmelder of een sprinklerinstallatie had in ons geval niet geholpen. Wij waren zelf de beste rookmelder, want we waren in de stal. Onze medewerker Rafal sloeg direct aan, want hij rook iets en riep om hulp. We belden direct de brandweer. Gingen zelf kijken, maar er was geen redden meer aan. Ondanks onze brandblussers en de hogedrukspuit die we gebruikten. Menno wilde nog snel de selectiepoort bij de zeugen openen, zodat ze vrij kwamen. Daarbij kreeg hij door naar beneden vallend isolatiemateriaal brandwonden.

Je bent niet meer veilig op je eigen terrein

‘Dierenextremisten maakten nacht later foto‘s’

Het voelt alsof je in een nachtmerrie zit, maar niet wakker kan worden. Het is een zwarte dag in onze familiegeschiedenis, schreef het Dagblad van het Noorden en dat is ook zo. De schrik van elke veehouder was werkelijkheid geworden bij ons. Twee stallen zijn verwoest door de brand. De dragende zeugen zijn grotendeels gered. De kraamzeugen en hun biggen, en de zeugen in de dekstal zijn direct gestikt door de rookvorming. Dat is vreselijk. De brandweer bleef de eerste nacht nog waken na de brand. Dat was een veilig gevoel. De nacht erop slopen er dierenextremisten rond om foto’s te maken. Je bent niet meer veilig op je eigen terrein. Hoezo mag dit allemaal in Nederland? Brand is een zeer impactvolle gebeurtenis voor iedereen. Het is niet met één nachtje slapen voorbij en verwerkt. We proberen weer op te krabbelen en te kijken naar de toekomst.