Boerin Lydia: ‘We geven dit bedrijf niet zomaar op’

Als boerendochter wist Lydia precies waar ze aan begon toen ze trouwde met melkveehouder Gerben. “Ik ben van boerenkomaf en op het ouderlijk bedrijf hielp ik altijd graag mee. Helemaal toen ik in Utrecht psychologie studeerde. Op de universiteit was ik de hele dag theoretisch bezig, ik vond het heerlijk om daarna thuis op de trekker te klimmen en nog even een stuk te maaien.”

Bedrijf blijft binnen familie

Het bedrijf overnemen, dat zat echter niet in haar planning. “Ik vond mijn studie namelijk ook heel erg leuk. Daar kwam bij dat ik twee jongere broers heb die interesse hadden. Zij gaan het bedrijf nu mogelijk voortzetten. Dat zou leuk zijn, dan blijft het in de familie.”
Op de boerderij thuis leerde ze Gerben kennen. Hij kwam er regelmatig over de vloer maar van een vonk was destijds nog geen sprake. Die sprong pas later over. “Ik wist in onze verkeringstijd al dat hij zijn ouderlijk bedrijf voort wilde zetten. Prima, maar voor mezelf dacht ik: mijn studie doe ik niet voor niets, daar wil ik ook wat mee. Een rol als fulltime boerin zag ik niet voor me, al stond ik er wel voor open om bij te springen. Inmiddels vraagt Gerben me wel eens of ik er niet voor zou voelen een dag in de week minder te gaan werken zodat ik thuis meer kan helpen. Het is een idee, misschien ga ik dat op een keer wel doen.”

Cursus volgen

Momenteel bestaat haar inbreng uit het voeren van de kalfjes en het bijhouden van de financiële administratie. “Ik ga daar nog een cursus voor volgen om er handiger in te worden. Het is boeiend en het geeft veel zicht op hoe het bedrijf draait.”
Daarnaast doet ze de zogenaamde hand- en spandiensten. ’s Zomers maakt ze bijvoorbeeld het maaien en harken af als Gerben aan het eind van de middag de melkput ingaat. “Bij het verplaatsen van jongvee is het ook handig om met zijn tweeën te zijn. Als het even kan, help ik bij al die dingen waarvan het handig is als er iemand extra bij is. En soms is het niet per se nodig maar gewoon leuk om samen iets te doen. Op zondagavond staan we bijvoorbeeld regelmatig met zijn tweeën in de melkput. Dat deden we ook toen we nog verkering hadden.”
Helpen op het bedrijf doet ze met plezier, de huishouding is naar eigen zeggen minder haar hobby. “Gerben zegt wel eens: joh, laten we daar toch iemand voor vragen. Maar ik vind dat ik het zelf moet doen. Dat leg ik mezelf op, waarom weet ik eigenlijk niet. Het is wel druk, maar het zit me niet in de weg. Misschien komt die hulp er ooit wel een keer, maar nu ben ik nog niet zover.”

Stikstof was een klap in ons gezicht

Lydia lacht. Ze vertelt opgewekt en enthousiast over het bedrijf en alles wat erbij komt kijken. Toch zat nog niet zo lang geleden de schrik er goed in. “We hadden het bedrijf net overgenomen van Gerbens ouders toen de stikstofcrisis losbarstte. Dat was een klap in ons gezicht, we waren echt lamgeslagen. Het gaf veel onzekerheid; zouden we koeien moeten inleveren? En hoeveel dan? We waren er onrustig van, maar zijn ergens ook wel blij dat we de overname al afgerond hadden vóór de crisis uitbrak. Nu horen we verhalen dat banken helemaal niets meer willen financieren, zelfs geen bedrijven die er financieel goed voorstaan. Dan ben ik maar blij dat wij de overname rond hebben.”

De stikstofcrisis was een klap in ons gezicht, we waren echt lamgeslagen

De schouders eronder zetten en doorgaan

Inmiddels zijn ze er tamelijk rustig onder. “We geven dit bedrijf niet zomaar op. We zetten onze schouders eronder en gaan door.” Een mooi project dat voor positieve energie zorgde, was de overname van de loods van de buurman. “Nadat hij stopte, is die loods uit elkaar gehaald en bij ons weer opgebouwd. Tot die tijd stonden de machines bij mijn schoonouders, nu staan ze bij huis. Wel zo handig en we hadden er de ruimte voor.”
Het is die ruimte die het boerenleven voor Lydia zo aantrekkelijk maakt. “Ik werd laatst wakker in een witte wereld, dat was zó gaaf. En dan te bedenken dat we vlak bij de stad zitten. Met vijftien minuten fietsen ben je in het centrum van Utrecht.”
Nadelen kleven er ook aan het hebben van een boerenbedrijf. “Je bent gebonden aan de melktijden. Je kunt niet makkelijk een weekendje weg.” Ze tilt er niet al te zwaar aan. De voordelen wegen vele malen zwaarder. Of ze nog iets te wensen over heeft? “Ja. Dat er een eerlijke oplossing komt voor het stikstofprobleemstikstof ”