‘Biologische landbouw staat voor lastig debat’

De onthulling dat in de biologische aardappelteelt oneigenlijk gebruik is gemaakt van koperhoudende middelen, dreunt nog altijd na in deze sector.

Er is een debat ontstaan tussen ‘rekkelijken’ en ‘preciezen’, tussen principiëlen en commerciëlen. Dat is een goede zaak. De biologische sector is succesvol en groeit snel. De pioniers van het eerste uur die uit pure overtuiging overstapten, zien met lede ogen aan hoe nieuwkomers uit pure economische afweging hun voorbeeld volgden. Schaalvergroting is hier net zo aan de orde als in de gangbare landbouw.

Gifspuit nu ook in biosector onderwerp van debat

En nu is dus ook de gifspuit onderwerp van debat. Twee dingen zijn daarbij aan de orde. Ten eerste de vraag waar de grens ligt tussen chemisch en natuurlijk. Die is minder scherp dan het lijkt. Net als voor de gangbare teler geldt voor de eco-boer: in de praktijk mag dat wat niet verboden is.

Identiteit biologische landbouw nu aan de orde

Daarmee komen we bij de identiteit van de biolandbouw. Eigenlijk is de definitie van ‘bio’ vooral vanuit het negatieve benaderd. Het belangrijkste onderscheid met gangbaar is dat bepaalde dingen niét gebeuren: geen chemische gewasbescherming en geen kunstmest. Het succes is te danken aan de weerzin tegen manco’s van de gangbare landbouw. Maar het onderscheid blijkt dus minder scherp dan gedacht. Uitdaging voor de biolandbouw is dat deze zichzelf opnieuw definieert, maar dan ‘positief’, geduid als iets wat wél gebeurt. Lukt dat niet, dan wordt ‘bio’ uiteindelijk niet meer dan gangbaar met een plusje. Of een minnetje, net hoe je het ziet.