Langs de meetlat: LTO

Laten we onze organisaties en coöperaties in het begin van dit nieuwe jaar eens langs de meetlat leggen”, zegt Hanna. Ik knik. Vind het een goed idee.

“Maar dan ook de boeren en mensen, die deze organisaties maken en breken”, voeg ik er aan toe.”Sterker nog, mensen maken de organisaties. Net zoals de spelers met coach een voetbalelftal vormen, zijn die belangrijk, en niet de club, waarbinnen het gebeurt. We zien het aan PSV, een paar jaar terug onverslaanbaar, nu een zoekende club met weinig resultaat”.

“Laten we beginnen bij LTO”, neemt Hanna het voortouw. “Een ondergewaardeerde organisatie, vind ik. Ik denk dat ze achter de schermen veel goed werk doen. Ze zitten overal aan tafel en met hun mening wordt rekening gehouden. We zien veel van hun standpunten terug is het beleid. Ook is het goed dat ze kiezen voor de ondernemende boer, de boer van de toekomst. Hun beleid onderscheidt zich van de actiebonden, zoals melkveehouderijbond, Dutch Dairy Board en dat soort clubs. “

“Ze weten het alleen niet te verkopen. Ze werken veel te veel in stilte”, merk ik op. “Ze moeten veel meer met hun successen in de publiciteit. Voorzitter Maat staat in lijst van meest invloedrijke mensen in Nederland. Daar kom je niet zomaar op. Daar zouden ze mee moeten pronken. En natuurlijk met de resultaten die hij boekt.”

“LTO is te bescheiden”, constateert Hanna. “Het geluid van de leden klinkt door in hun opstelling. Iedereen profiteert van de resultaten. Veel te weinig boeren zijn echter lid. Er zou een regeling moeten komen, waarbij leden van de LTO een extra toeslag krijgen uit de Europese gelden. Het LTO-lid moet beloond worden. Nu rijden veel te veel boeren gratis mee in de trein, die de LTO betaalt. Zonder kaartje. Zwartrijders dus. Dat stoort me.”

Het is het lot van overlegorganisaties. Actievoeren levert veel minder op, maar loont in de vorm van waardering. Vooral door degene, die niet nadenkt.

“Wat cijfer geven we de LTO?” vraagt Hanna. We worden het eens over een 7-min.