‘Een dode koe aan de weg’

Al eerder schreef ik over mijn woon-werk route die door boerenland slingert. Op die route lag vanochtend een dode koe aan de weg. Mij stoort dat niet, leven en dood gaan nou eenmaal hand in hand, al zal de veehouder in kwestie wel flink gebaald hebben.

Koebosjes

Hoe dan ook, soms gaat een koe dood en dan moet je iets met het kadaver. Sinds de invoering van de destructiewet in 1957 mag begraven op eigen terrein niet meer. Voordien was dat veelal de manier: achterin het land een flinke kuil graven, dood varken of dode koe erin, ongebluste kalk erover, afdekken met grond en klaar. Vaak werd er nog een boom of struik op geplant zodat het kadaver niet per abuis weer opgegraven of omhoog geploegd kon worden. Relatief vaak was het vee namelijk doodgegaan aan veepest of miltvuur.

Miltvuur koebosje

Door de aanplant ontstonden koebosjes, ook wel pestbosjes of miltvuurbosjes genoemd. Maar in 1957 werd begraven dus landelijk verboden. Het was het begin van de gecentraliseerde destructie, dode dieren werden opgehaald en elders verwerkt of vernietigd.

Aan dat ophalen moest ik denken toen ik die dode koe zag liggen. Er was keurig een kadaverkap overheen gelegd maar ja, een koe is een groot beest, de stijf geworden poten staken eronderuit. Toen ik er ’s middags opnieuw langsreed, was de krengwagen nog niet geweest. De koe was inmiddels aan het zwellen, de poten staken wijduit en drukten de kap zijwaarts omhoog. De uier begon blauw te worden. Ook dat schokt mij persoonlijk niet, ik kan goed tegen zulke dingen maar misschien niet iedereen.

Mijn woon-werk-route is inmiddels een officiële omleidingsroute omdat elders aan de weg wordt gewerkt. Het is dus tijdelijk drukker dan normaal en ik vroeg me af hoe anderen tegen zo’n omhoogkomende kadaverkap aankijken. Het leek me niet gunstig voor het boerenimago.

Lastige voorschriften

De boer heeft weinig keus, want Rendac schijft voor dat het dode beest aan de openbare weg wordt aangeboden. Het moet ook afgedekt zijn zodat het niet zichtbaar is voor passanten. Kippen en biggen kunnen in een ton met deksel, maar groter vee niet. Vandaar die kap natuurlijk. Hartstikke handig maar krijg een lijkstijve koe er maar eens helemaal onder.

Hoe leg je die dán aan de openbare weg en tegelijk uit het zicht? Ik zat te denken aan een soort herintroductie van het koebosje: leg dood grootvee afgedekt aan de weg achter een schutting of groenblijvende heg.

Ik hoor sommige lezers nu mopperen dat burgers niet moeten zeuren en dat dood er nou eenmaal bij hoort. Dat mag zo zijn, maar niet alles wat bij het leven hoort, moet ook per se publiekelijk in beeld. Er zijn nou eenmaal mensen die de aanblik van dood vee erg akelig vinden. Daar is best rekening mee te houden, toch? En baat het niet, dan schaadt het ook niet. Wie een idee heeft, mag me gerust mailen.