1965: Biggen beschermen door werpkooi over de zeug te zetten

Kraamzeugen gaan niet altijd even elegant liggen. Dat was vroeger ook al zo. Op zich geen probleem, maar wel als er kleine biggen bij en onder haar lopen. Een kraamzeug die pats-boem neerploft, kan dan haar eigen kroost verpletteren.

Heel vroeger waakte men door bij een zeug te blijven zitten om haar tijdens en vlak na het werpen in de gaten te houden

Het gebeurde vroeger veelvuldig. Ook werden biggen doodgedrukt tussen het zeugenlijf en de muur of hokwand. Boeren deden er van alles aan om dat te voorkomen. Heel vroeger waakte men door bij een zeug te blijven zitten om haar tijdens en vlak na het werpen in de gaten te houden. Maar daarna moest men toch weg om te gaan melken en dan kon het alsnog misgaan.

Die kans werd kleiner met werp- of kraamkooien. Zo’n kooi werd over de kraamzeug heen gezet. Tussen de stangen lag ze min of meer gefixeerd. De biggen daarentegen konden overal onderdoor en vrij door het hok lopen. Ook de uier was voor hen goed bereikbaar.

Vooral de eerste uren na de geboorte waren penibel, als de kleintjes nog wiebelig op hun pootjes stonden

Biggen pletten tegen de muur was bij dit systeem uitgesloten, maar er bovenop ploffen kon nog wel. De enige manier om dat tegen te gaan, was door veelvuldig te controleren. Jonge biggen waren het meest kwetsbaar. Vooral de eerste uren na de geboorte waren penibel, als de kleintjes nog wiebelig op hun pootjes stonden en verstrikt raakten in de lange strosprieten.

Later, toen werpafdelingen vaste boxen kregen, werden die voorzien van valbeugels. Opklapbare beugels aan de binnenkant van de box, houden de eerste ‘vrije val’ van de zeug tegen. Dat geeft de biggen net even extra tijd om weg te komen.