1958: Voorjaarswerk op vruchtbare zeebodem

De foto is gemaakt in 1958, boeren zijn bezig met de voorjaarswerkzaamheden in de Schermer. Deze polder ligt op sommige punten zo’n 4 meter onder de zeespiegel, het gebied van ruim 6.400 hectare werd drooggemalen tussen 1633 en 1635. Dat was supersnel en dat kwam omdat er tegen die tijd al flink wat ervaring was opgedaan met droogleggen van zeebodems.

Droogmalen en drooghouden

Het droogmalen was één ding, het drooghouden was iets anders. Hiervoor werden iets kleinere molens gebouwd die – in tegenstelling tot veel droogmaakmolens – niet verplaatst konden worden. In veel gebieden werden windmolens later vervangen door stoomgemalen, maar het bijzondere aan de Schermerpolder is dat dit hier niet gebeurde.

Hogere eisen aan waterbeheer

De molens bevielen best en dus bleven ze staan. Tot het na de Eerste Wereldoorlog echt niet meer ging. Dat lag niet aan de molens maar aan de arbeidslonen van de molenaars. Ook was er een tekort aan ambachtslieden die het onderhouden van de molens konden verzorgen. Daar kwam bij dat boeren alsmaar hogere eisen gingen stellen aan het waterbeheer en daar kon een molenaar niet altijd aan voldoen. Immers: zonder wind kon hij de waterstand niet omlaag malen. Daarom kwam het er in 1928 toch van: het beheer werd overgenomen door vier elektrische gemalen die konden werken of er nou wind stond of niet. De molens waren niet meer nodig en werden in rap tempo gesloopt. Maar niet allemaal, zoals op de foto te zien is. Elf bleven er behouden.