‘Waar gaat het Landbouwakkoord eigenlijk over?’

Het is dat Remkes een Landbouwakkoord voorstelde en dan kun je er, hoewel het in een lange rij sukkelige aanbevelingen stond, eigenlijk niet meer tegen zijn. Dus heb ik de onderhandelingen over het Landbouwakkoord het voordeel van de twijfel moeten geven. Misschien zou het wat opleveren. Maar nu duurt het allemaal wel erg lang. En intussen wacht iedereen op de resultaten alvorens in actie te komen. Zo zeggen de provincies niet verder te kunnen, want er is immers geen Landbouwakkoord.

Nou doet de overheid al vier jaar niets. Die paar maanden kunnen er dus ook nog wel bij, maar vertraging moet wel ergens goed voor zijn. Marcel van Roosmalen schreef onder de kop ‘Piet Adema is een sleutelhanger’: ‘We kunnen Piet Adema nog jaren opsluiten met boeren, het zal tot niets leiden, de inzichten zullen niet veranderen. Hij houdt heel veel van boeren. Maar de boeren niet van hem, die houden alleen van zichzelf.’

Vraag wordt steeds urgenter: waar gaat het Landbouwakkoord eigenlijk over?

De bekende Achterhoekse dichter Hans Mellendijk op weg naar Enschede (aan de Twenteroute hangen nog steeds veel vlaggen op de kop) schreef: ‘De doveboersoren, stikstofstokdoof’ en ‘vangvlaggen, versletten en armoodig in ’n kolde en afwerende wind’. De boeren hebben volgens mij snel aan sympathie verloren. Het helpt niet meer om, zoals op de website www.landbouwakkoord.nl (waarvan trouwens niet duidelijk is wie verantwoordelijk is voor die site), allerlei clichés van stal te halen (familiebedrijven, vele generaties, dag en nacht bezig, voorzien in voedsel, rol bij behoud landschap, raakt ons allemaal). In deze flauwe poging om sympathie op te roepen trapt niemand meer, behalve een enkele boer misschien. De vraag wordt steeds urgenter: waar gaat het Landbouwakkoord eigenlijk over? Waar wordt nou over onderhandeld?

‘Landbouwakkoord is een poppenkast’

Ook Kamerleden worden ongeduldig en vragen waar de onderhandelingen over gaan en wat de stand van zaken is. Zij vingen bot bij minister Adema, die daar niets over wil zeggen. Wacht maar tot het akkoord er is, dan kan alles worden bekeken. Adema gelooft er kennelijk nog wel in. Zo langzamerhand moeten we constateren dat het Landbouwakkoord een poppenkast is, zoals sommigen het noemen, en dat misschien vanaf het begin al was. Daarvoor hoeven we de resultaten niet eens meer te zien, zeker niet als al die boerenorganisaties hun handtekening hebben gezet. Als het akkoord werkelijk iets voorstelt, komen die handtekeningen er immers niet. Het doet allemaal een beetje denken aan het Klimaatakkoord met de afspraken over landbouw en landgebruik. Het was al een slappe tekst en er gebeurt ook nog eens weinig mee. Dan kun je gemakkelijk een handtekening zetten als landbouworganisaties. Het klimaatprobleem wordt niet opgelost. De stikstofcrisis ook niet.