Reconstructiewet

Op 1 juli aanstaande komt de Reconstructiewet concentratiegebieden te vervallen. Deze wet werd ingevoerd naar aanleiding van de varkenspestcrisis eind jaren 90.

De wet heeft het dan toch twaalf jaar volgehouden. Maar een treurig einde is het wel. Aanvankelijk waren de verwachtingen hoog gespannen. Er zou een complete ruimtelijke vernieuwing van het buitengebied in de veedichte concentratiegebieden plaatsvinden.

We kunnen ons het nu moeilijk voorstellen, maar toen de wet werd opgesteld was er geld genoeg in Den Haag. Er werd met grote energie gewerkt aan het opstellen van reconstructieplannen. Inbreng van alle betrokkenen. Grote ambities: realisering EHS, verplaatsing van bedrijven uit extensiveringsgebieden, nieuwe landbouwontwikkelingsgebieden waar volop ruimte voor bedrijven zou komen. Al snel na inwerkingtreding was het geld op. Minister Veerman schafte direct de varkensvrije zones af. Herverkavelingen kwamen er niet. En toen de eerste bedrijven verplaatst werden ontstond de megastallendiscussie.

In de landbouwontwikkelingsgebieden bleek toch niet veel te lukken. Het bleek dat daar al mensen woonden die actiegroepen konden vormen en veel plannen konden torpederen. Natura 2000 gooide bovendien overal roet in het eten. Dat was in 2002 nog nauwelijks een probleem. Het beleid dat in de plannen was verwoord, bleek niet op draagvlak te kunnen rekenen. Enkele provincies, Brabant voorop, stelden de plannen feitelijk al buiten werking door aanpassing van de Verordening Ruimte. Van de rechter mocht het reconstructieplan nog net niet worden ingetrokken, maar het werkte toch al niet meer. Men zou kunnen zeggen dat de Reconstructiewet de laatste jaren een kwijnend bestaan leidde en nu eindelijk uit zijn lijden is verlost. De andere crisiswet – de Wet herstructurering varkenshouderij –  bestaat ook al niet meer, maar de dierrechten die in deze wet werden ingevoerd zijn er nog wel; zij zijn geregeld in de Meststoffenwet. Wordt het niet tijd om ook die regeling een zachte dood te laten sterven? Kunnen we eindelijk de crisis achter ons laten.