Polen en uitkeringstrekkers

Mijn eerste baantje was bij een tuinder. Schoffelen om precies te zijn.

Lange rijen met allerlei coniferen en ander onkruid. Voor ƒ1,50 per uur werkte ik me als 14-jarige in het zweet en als je niet hard genoeg doorwerkte hoefde je de volgende dag niet terug te komen.

Ik heb daar veel van geleerd. Vooral dat geld niet uit het niets komt, maar dat ervoor gewerkt moet worden.

Nu willen tuinders geen Nederlandse bijstandsgerechtigden aan het werk in hun kas. Ze zijn lui, niet gemotiveerd en werken gewoon niet hard genoeg. Nee, dan de Polen en de andere MOE-landers (Midden- en Oost-Europeanen). Die weten nog wat hard werken voor weinig geld is.

Dit is de conclusie van de Rotterdamse wethouder Marco Florijn. Op dit moment werken slechts 26 uitkeringstrekkers uit Rotterdam in de Westlandse kassen. De stad sloot zich eerder dit jaar aan bij het project ‘Westland heeft werk’ om bijstandsgerechtigden aan het werk te krijgen. Dit project dreigt te mislukken. Beter gezegd: dit project gaat geheid mislukken.

Een ondernemer wil natuurlijk alleen maar goed gemotiveerd personeel waar die wat aan heeft. Aan mensen die onder dwang van het tijdelijk intrekken van hun uitkering bij hem aan de slag moeten, heeft hij niets. Het overgrote deel van de bijstandsgerechtigden komt niet opdagen of meldt zich binnen de kortste keren ziek. En ach ja, als je ziek bent, kun je ook niet werken. En natuurlijk wordt ook je uitkering in dat geval niet gekort.

Het lijkt erop dat we niet meer van een vaste kern van bijstandsgerechtigden afkomen die wel kan maar niet wil werken. Dat is niet de schuld van de tuinders of andere werkgevers, maar van het beroerde arbeidsethos van een deel van de Nederlanders.

Verder is het zo dat de hele re-integratie-industrie gericht is op het verkrijgen van vaste banen. Seizoenswerk komt niet aan de orde en wordt door veel re-integratiebegeleiders zelfs afgeraden aan wel gemotiveerde werknemers. Dit is een belangrijke reden waarom het vooral voor seizoenswerk lastig is om Nederlandse arbeidskrachten te krijgen.

En wat die tuinders betreft. Die begrijp ik goed. Liever een hardwerkende Pool dan een ongemotiveerde uitkeringstrekker in je kas. Naast meer productie levert het je een hoop minder chagrijn op.

En verder stel ik voor dat iedere 14-jarige in de vakantie aan de slag gaat bij een tuinder. Daar leren ze dan – net als ikzelf vroeger – dat geld niet aan een geldboompje groeit maar verdiend moet worden.