‘Ouders vormen een blok’

Jarenlang hebben ze samen het bedrijf opgebouwd en stap voor stap uitgebreid. Het is inmiddels een onderneming van bovengemiddelde omvang. Door het intensieve samenwerken, hebben ze onderling aan een half woord genoeg om te begrijpen wat de ander bedoelt. Ze vormen een ijzersterk team.

Om door een ringetje te halen

De groeiambities hadden tot gevolg dat de hoeveelheid werk toenam. Er moest nagedacht worden over efficiëntie, looplijnen en automatisering en dan nog zien ze beide altijd wel werk liggen dat opgepakt kan worden. De lat ligt hoog bij dit echtpaar: het bedrijf draait goed en is om door een ringetje te halen.

Er werden kinderen geboren die in het begin ook wel meehielpen maar na verloop van tijd afhaakten. Ouders begrepen dat niet, het leidde regelmatig tot spanningen in het gezin: er was zoveel werk! De beoogd bedrijfsopvolger werkte een enkele dag thuis maar hield zich vooral vast aan zijn baan als chauffeur.

Zoon voelt zich niet gehoord

Het gesprek dat we voeren, gaat erover waarom zoon zich niet volledig geeft aan het ouderlijk bedrijf. “Zo’n mooie kans en hij lijkt er niet voor te willen gaan!” zegt vader gefrustreerd. Dan komt het hoge woord eruit: zoon voelt zich niet gehoord en gezien bij zijn ouders. “Wat ik ook doe of voorstel, het wordt van tafel geveegd, er wordt niet naar mij geluisterd. Jullie zijn als één blok en ik kom er niet doorheen. Ik ben goed genoeg om hard te werken, maar verder heb ik geen inspraak.”

En hij heeft gelijk. Vader en moeder zijn zo gericht op hun eigen patronen en gewoontes dat zoon er niet tussenkomt. Alles wat hij voorstelt, zien deze ouders als een bedreiging. En toch willen ze dat hij het bedrijf gaat overnemen.

Andere toekomstvisie

Met enige regelmaat spelen zich op andere bedrijven vergelijkbare situaties af: een sterk ouderteam dat een mooie onderneming opbouwt en hetzelfde doel en dezelfde werkwijze heeft. Niets mis mee zou je zeggen. Tot de volgende generatie zich aandient. En als die een andere toekomstvisie heeft, of andere ideeën over de bedrijfsvoering, dan kan dat tot lastige situaties leiden.

De vraag is hier: kunnen ouders openstaan voor een andere werkwijze en visie en geleidelijk het roer loslaten? Kan de opvolger het geduld opbrengen om de ouders de gelegenheid te geven nieuwe ideeën te omarmen?

Lastig proces

Het kan een lastig proces zijn. Als je samenwerkt, ben je van elkaar afhankelijk. Als je samenwerkt, zul je open moeten staan voor de ander. Als je samenwerkt, maak je afspraken. Als je samenwerkt, mag er ruimte zijn voor andere inzichten. Als je samenwerkt, zul je moeten communiceren. Als je samenwerkt, is het geven en nemen. Alleen dan kan de samenwerking succesvol zijn.