Nat, natter, natst

Droog? Nee, hier in Frans Baskenland regent het bijna continu. De mais staat er dan ook slecht bij.

Mei was een natte maand in Frans Baskenland. Er is ongelooflijk veel regen gevallen. Volgens iedereen verliep dit voorjaar net als vorig jaar, maar sterk afwijkend van wat men gewend is. Het is té nat. De praatjes met buren en buurtbewoners gaan dan veelal over het weer, de mais die maar niet wil groeien en het gras dat niet gemaaid kan worden. Kommer en kwel van een boerenbestaan.

De grond is inderdaad ontzettend nat en verzadigd van alle regen. De vette kleigrond zorgt ervoor dat de steile hellingen ontoegankelijk worden, zélfs voor een tractor. Ook wanneer er maar een klein buitje valt, blijft het water op veel plaatsen staan en zakt het niet meer in de grond.

Afgelopen zondag viel hier een grote hoeveelheid regen in korte tijd. Rivieren en beken traden buiten hun oevers, wegen liepen onder en hele delen van aangrenzende velden stonden blank. Volgens de buren een ongewone zaak.

De weg, die naar ons huis leidt en nogal steil omhoog gaat, veranderde in amper een uur tijd in een waterval. Het water stortte naar beneden en spoelde het, niet al te solide, wegdek weg. Dat wegdek bestond voornamelijk uit een grove soort grind wat de zaak tot zondagmiddag redelijk begaanbaar hield. Na de stortbui lag bijna al het grind in het weiland van de buren en de rest lag onderaan de weg. Wat overbleef was een gatenkaas met hier en daar een strookje asfalt. Het zag er droevig uit. Echtgenoot heeft bijna een dag werk gehad om de weg te herstellen en weer berijdbaar te maken.

Toevallig hadden we de dag erop een afspraak op het gemeentehuis zodat we melding konden maken van de ontstane schade. Nog diezelfde dag kwam de gemeentewerker de weg inspecteren. Waarschijnlijk is dat voorlopig de laatste actie van de gemeente.