‘LTO schaakt op meerdere borden’

Met de overheid, milieugroeperingen, bezoeken symposia en – gelukkig maar – met de andere belangenorganisaties in de landbouw. Met als doel de toekomst van de landbouw op de agenda voor de verkiezingen in november te krijgen en te houden. Dat lukt in vele gevallen, met soms opmerkelijke conclusies in de berichtgeving.

“Boerenleiders leggen zich neer bij krimp van de veestapel” was de kop in het Financieele Dagblad. Dat was de uitkomst van een symposium van de Nederlandse Zuivel Organisatie (NZO). Niet direct de bedoeling van de organisatie, lijkt me. In de uitnodiging stond ‘de schaal en omvang van de agrarische sector is nodig is om efficiënt te kunnen concurreren en te opereren op de markt’. Mooie woorden, maar er kwam niets van terecht.

Alle kopstukken aanwezig

Dat kwam door de deelnemers aan het symposium. Alle kopstukken waren aanwezig. Mensen van LTO, maar ook van FDF en DDB vroegen en kregen het woord. Wat bleek? LTO heeft zich al neergelegd bij de krimp van de veehouderij. Daarvoor gaf Wilco Brouwer de Koning, bestuurder bij de vakgroep melkveehouderij van LTO, het startschot. Hij constateerde dat door het vervallen van de derogatie er een overschot aan mest ontstaat. “Dat leidt onvermijdelijk tot een vermindering van de veestapel”, stelde hij vast.

Deze natuurinclusieve veehouder met liefde voor weidevogels kreeg steun van Dirk Bruins, voorzitter van LTO Noord. Die vertelde een dag later dat 10 procent krimp van de Nederlandse veestapel in de komende drie jaar reëel is. Dat werd een week later al 15 procent in het verrassende manifest van 7 landbouworganisaties. Daarin werken Agractie, DDB, LTO, Natuurweide, NAJK, NMV en netwerk Grondig samen. Kortom, de hele versplinterde agrarische belangenbehartiging samen richting de politiek. Een unicum, dat vraagt om herhaling. FDF was er niet bij en dat is maar goed ook. Er moet één actiegroep overblijven om het overleg van de andere partijen te ondersteunen.

Verliezer verdwijnt, winnaar blijft

Want die zijn het niet altijd met elkaar eens. Dat bleek eveneens op het symposium van de NZO. Een boer van Dutch Dairymen Board verzette zich met een persoonlijk, ietwat zielig verhaal tegen de aanvaarding van krimp. Hij vindt dat niet bespreekbaar en vertelt dan dat zijn bedrijf van tachtig koeien ten dode is opgeschreven. Hij moet vanwege de natuur- en stikstofregels 20 koeien wegdoen en dan is het over en uit. Hij is er zeker van dat zijn buurman de grond wel wil kopen. Die melkt 200 koeien en kan dan misschien wel vijftig meer houden. De verliezer verdwijnt, de winnaar blijft. Zo ging het altijd en dat gaat nu zo door. Alleen wat sneller.

Dat gaat nog sneller met het manifest ‘Melkveehouderij van de toekomst’. Daar kunnen LTO , maar ook Agractie, het best nog eens moeilijk mee krijgen in hun achterban. Vele boeren zijn nog niet zo ver dat ze krimp aanvaarden en in de toekomst geen kunstmest meer zullen gebruiken. Niet te geloven dat dit nu zwart op wit staat uit naam van de boeren. Daar zullen de linkse partijen van smullen. Maar daarover later meer.