Koeien, geiten of toch weer druiven? (1)

Ondanks alle werkloosheid en mijn abominabele Frans, ben ik welkom bij een geitenboerderij, een maatschap met 120 koeien en een wijnboer met akkerbouw. Wie van deze drie zal ik kiezen?

Aan mijn baan op een wijndomein in de Provence kwam eind januari een einde. In een vorige reportage ‘Wijnbouw is vooral trekker rijden’ schreef ik dat je met 37 hectare wijngaarden ongeveer 2.000 uur op de trekker zit. Mijn werkgever kan dit niet langer alleen af, en wil een trekkerchauffeur in dienst nemen. Er is maar ruimte voor één salaris en aangezien ik die trekkerchauffeur niet wil worden, betekent dat einde baan. Rijst gelijk de vraag: waar zal ik dan gaan wonen en werken? De wereld ligt weer voor me open! Sommigen zal dat als muziek in de oren klinken, en aan de ene kant is het dat ook. Maar soms is het ook wel moeilijk. Want de mogelijkheden zijn eindeloos. Welk pad zal ik nemen?

50 geiten en 13 Nederlanders

Koeien blijven mijn favoriet, maar melkgeiten lijken me ook wel wat. Ik bezocht ECOlonie in de Vogezen, een leefgemeenschap met 13 volwassen Nederlanders en 5 kinderen. Zij runnen een hotel en een camping en verhuren vakantiehuizen. Er zijn groente- en kruidentuinen en sinds 2006 een geitenboerderij en kaasmakerij. Jaarlijks strijken er 200 vrijwilligers neer. Zij werken mee in ruil voor kost en inwoning. Er is een vacature voor de kaasmakerij en de geitenboerderij, dus ik ga voor de laatste. Na een proefperiode kan ik besluiten permanent bewoner te worden. Ik verdien dus geen salaris, maar krijg kost en inwoning en diverse onkostenvergoedingen.

De plussen en de minnen

Ik val als een blok voor de stal. Veel hout, licht en stro. Hooibalen op de halve zolders en rondscharrelende kippen die een graantje meepikken. De zelfontworpen en gebouwde melktafel is inventief, de kantelbare trappen zijn dat ook. De ruim 50 Saanen-geiten en 2 bokken zijn kerngezond en hebben vrije uitloop. De weides liggen mooi rondom de boerderij.

Maar van de aangeboden woonruimtes, beide in de boerderij, gaat mijn hart niet sneller kloppen. Ook heb ik mijn bedenkingen bij de behoorlijke som entreegeld die gevraagd wordt, als ik besluit permanent bewoner te worden. Dat staat niet in de vacature en op de site heb ik het ook niet gelezen. Maar als je iets echt graag wilt, is geen enkele prijs te hoog! Of toch wel?

Het leven kan kort zijn

Tijdens mijn verblijf zei ik: ja, ik wil die geitenboerin worden. Maar op weg naar huis begint de twijfel te knagen. Dat wordt versterkt door het zien van een verkeersslachtoffer dat gereanimeerd wordt, precies op het moment dat ik de plek passeer. Zijn overleden reisgenoot ligt afgedekt in een wit tentje. De wegtrekkende mist, de roerloze man, de pompende handen op zijn ontblote bovenlijf… het beeld staat op mijn netvlies gegrift. Hoe betrekkelijk is alles? Zo rijd je op de snelweg en zo glipt het leven uit je weg. Het leven kan zo voorbij zijn! Haal eruit wat erin zit, want iedere dag kan de laatste zijn. Wil ik me wel settelen in de Vogezen en geitenboerin worden? Merde, wat kan het leven soms toch moeilijk zijn!

Bekijk ook de fotoreportage over ECOlonie »

Lees meer over ECOlonie »

Wordt vervolgd.