Goed kijken naar Verbeterd Roodbont en geld verdienen

Redactie

Robert Prins

freelance redacteur

Kijken naar Verbeterd Roodbont-vee (VRB), omdat de fokker graag een volgende generatie wil die gewicht heeft, luxe vlees maar ook goede moedereigenschappen. Vleesveehouderij is geen hobby maar zorgt voor een inkomen. Jan en Ivan Hoekman geven hun mening over het dier op elke foto.

Vleesveehouders Jan (79) en Ivan (43) Hoekman van stal Van ’t Veerhuis in Zalk (Ov.) hebben als fokdoel een langetermijnbijdrage leveren aan het VRB-ras door dieren te fokken met afwijkende bloedvoering en beste vlees- en gebruikseigenschappen. Deze veehouders hebben het fokken van goede dieren in de vingers. Op een nationale keuring bleek 60% van de aangevoerde dieren verwantschap te hebben met stal Van ’t Veerhuis. “Zo’n succes zullen we nooit weer meemaken”, aldus Ivan, “maar onze ambitie is om wel weer een Nationaal Kampioen te fokken.”

Een kalf van zes weken oud is op haar mooist. Op dat moment zijn, door de melk en groei, het skelet en spieren gelijk in ontwikkeling. Daarna ontwikkelt het dier in verschillende fases. De groei van het bot en de spieren volgen op elkaar tot een volwassen leeftijd van circa 5 jaar. Omdat het tijdstip van beoordeling als kalf zo nauw komt is, moet een kalf met de nodige voorzichtigheid worden beoordeeld. – Foto: Peter Roek
Dit kalf laat zien dat het duidelijk in ontwikkeling is. Het kalf is nog ‘overbouwd’ waarbij de achterhand beter is ontwikkeld dan de schouderpartij. Het beenwerk is recht, de ontwikkeling van de bilspier is prima en de vorm van ribben is cilindrisch. – Foto: Robert Prins
Dit kalf is meer in verhouding, maar dat kan door te tijd heen nog veranderen. “Ze heeft een geweldige rug, kont en voorhand”, volgens de heren Hoekman. Veel spieraanleg, veel breedte en massa. – Foto: Henk Riswick
Een jaarling met een geweldige voorhand, een brede borst en mooie vleesaanleg. Het dier blijkt veel te klein te zijn, wat niet direct op de foto is te zien. Wel zichtbaar zijn de volle gewrichten in de achterbenen. In vrijwel alle voorgaande dieren is de invloed van het Belgisch Blauwe-ras – wat voor meer spieraanleg, massa en bloedverversing wordt ingekruist – te zien. – Foto: Robert Prins
Dit dier heeft geen deel Belgisch Blauwe bloedvoering maar wel een ander (vlees)ras. Het best is het te zien aan de lichte kleur rondom de neus. Kwaliteiten heeft het dier zeker. De goed ontwikkelde onderkaak, ronde spieren in de kont en diepe voorhand zijn eigenschappen die vleesveehouders graag zien. – Foto: Henk Riswick
Een voorbeeld van een dier met ‘dunne spieren’. De bilspier is niet voldoende ontwikkeld. Wel is de naad tussen de spierbundels nog te zien. Ook op de rug en heupen ontbreekt de laatste luxe. Het is geen minderwaardig dier, want ook zij kan uitgroeien tot een goede fok-koe en het nodige gewicht voor de slacht krijgen. – Foto: Henk Riswick
Meer ronding van de bil t.o.v. de vorige foto is zichtbaar. De bil is niet alleen forser ontwikkeld maar ook langer. De afstand tussen bil en hak duidt op de lengte van de bilspier. Verder zijn de spierbundels op de rug en heup goed waar te nemen. – Foto: Henk Riswick
Dit donker, wijnrode jonge dier heeft een goed ontwikkelde bilspier, die achter de hak komt. Daarbij vertoont ze veel fijnheid, een mooie korte kop met veel ruimte tussen de ogen. – Foto: Henk Riswick
Deze baggerpoot heeft ook een fraaie kop. Haar grote kol (de witte driehoekige vlek op de kop) en haar breed staande ogen trekken de aandacht. De onderkaak is voldoende ontwikkeld. Verder heeft ze een lange en sterke rug en een grover staartstuk. – Foto: Henk Riswick
Dit span hoogdrachtige jonge dieren laat de kwaliteiten van het Verbeterd Roodbont stralend zien. De zwarte neusspiegel van de rechtse, korte kop, zware voorhand, sterk behangen middenstuk en fors ontwikkelde bilspier zijn gewenste kenmerken van een rastypische Verbeterd Roodbonte. – Foto: Robert Prins
Dit oudere dier heeft in kleur en bouw weer meer Belgisch Blauwe-type. Door vooruit te kruisen met een Verbeterd Roodbonte stier kan het kalf weer dichtbij het VRB-rastype komen. Het grootste aandachtspunt van dit geweldig ontwikkelde dier is de onderkaak. De onderkaak is te kort waardoor een ‘snoekbek’ is ontstaan. – Foto: Robert Prins
“Een echte slagerskoe”, zo formuleert Jan Hoekman dit dier. Slagers vinden dit formaat prettig. Ze is niet te lang maar wel breed. Juist de brede delen geven luxe delen vlees. De fokker en mester zien graag meer lengte in het dier. De lengte geeft zo 30 tot 40 kilogram extra gewicht en extra inkomsten. Tevens wijst Hoekman naar de fraaie rastypische kop van de koe. – Foto: Henk Riswick
“Luxe is dat je onder de staart heen kunt kijken.” Die wijsheid over kwaliteitsvlees, kregen de Hoekmannen van jongs af mee van een slager. Een fijne staart duidt op fijnheid van bot en spieren. De plooinaad net onder de staart duidt ook op fijnheid. Tijdens de afmestperiode wordt de plooi minder zichtbaar, want de spieren groeien tegen elkaar. Met een lichte vetbedekking wordt de plooi helemaal opgevuld. Verder is dit een prachtige fok-koe met veel lengte en spieraanleg bij de schouder. – Foto: Henk Riswick
Oorspronkelijk komen de Verbeterd Roodbonten weg bij het zware MRIJ-type van deze koe. Vijftig jaar veredeling heeft gezorgd voor een ander type dier. Meer vlees aan de rug en bil. Minder diepte in ribben en uier. – Foto: Henk Riswick
Verbeterd Roodbont, van kalf tot koe is een hele ontwikkeling. Het perfecte dier bestaat wellicht niet, maar dicht bij de wensen van het ras komen is wel mogelijk. Goed kijken om kwaliteiten en verbeterpunten te herkennen. Op keuringen komen dieren in optimale conditie en uitstekende vorm. De beste kampioenen voorzien van een lint. – Foto: Henk Riswick