Foute boer?

Hoe komt het toch dat bepaalde groepen mensen het recht denken te hebben boeren voor te schrijven hoe ze hun taken moeten uitvoeren en hoe ze met het vee moeten omgaan.

Boeren moeten rekening houden met ‘normale’ werktijden. dat wil zeggen dat er in het weekeind niet gewerkt mag worden. De mensen willen in hun tuin zitten en geen last hebben van een boer die aan het maaien of aan het keren is. Een Nederlandse boerin die net in de Eifel is komen wonen, vertelde me laatst dat ze, als ‘welkom’, een scheldende dorpelinge aan de deur had, omdat haar boer het lef had om in het weiland achter haar tuin aan het werk te zijn. Dat boeren afhankelijk zijn van het weer om bijvoorbeeld in te kuilen, wordt zelfs in deze boerendorpjes niet meer begrepen. De mensen willen in het weekeind en tijdens de vakanties buiten zitten en van de natuur genieten. Dan willen ze geen stinkboer in de buurt.

Zwaaien met pistool

Een paar jaar geleden stond een oud-rechercheur, die bij ons om de hoek woont, met een pistool naar Henk te zwaaien. Henk, die aan het gieren was, zwaaide vriendelijk terug, terwijl hij doorging met het werk. Ik voelde me behoorlijk opgelaten toen ik het hoorde. Dit weekeind las ik toevallig nog zo’n verhaal.

Aanval op megastallen

Vee is inkomen. Ga je er niet goed mee om, dan snijd je je als boer vanzelf in de vingers. Veel mensen die zichzelf dierenvrienden noemen, denken het allemaal beter te weten. Ook in Duitsland wordt het steeds groener. De politieke partij Bündnis 90/Die Grünen bemoeit zich steeds meer met de boer. Deze maand is een Duitslandwijde aanval begonnen op megastallen. Je leest erover in alle kranten. Ze gaan zelfs overzichten bijhouden waarop te zien is waar grote veehouderijen staan of worden gepland. Ehm, hint? ‘Voor onze leden, mochten ze in het weekeind niets te doen hebben?’ Er wordt niet naar de verbeteringen gekeken, men staart zich blind op de hoeveelheid dieren die erin gaan.

Ongevraagd advies

Als je bijvoorbeeld op advies van de veearts je vee binnenhoudt, krijg je in de winkel of op straat ongevraagd advies. Het lijkt wel of deze mensen met rooksignalen of een tamtam werken. Ze komen toevallig aan de deur, je maakt een praatje, en dan komt de standaardvraag: ‘Waarom laten jullie je koeien niet buitenlopen?’ Daar gaan we weer! Probeer het maar eens uit te leggen aan een schoenmaker die zich niet bij zijn leest wil houden. Laatst zei een vader me bij de schoolbushalte: ‘Ach, binnen een paar jaar staat het toch leeg. Kleine boeren als jullie hebben geen toekomst. Kijk maar om je heen, ze houden allemaal op!’ Ja, maar wat willen deze Grünen dan?

Geen geld voor goede zorg

Ook kreeg ik laatst van iemand die bij onze pony’s stond te horen dat arme kleine boeren als wij eigenlijk geen dieren mogen houden. ‘Jullie hebben geen geld om goed voor de dieren te zorgen.’ Hallo! De veearts was die week nog geweest en had de pony’s meteen bekeken. Ik stond me nog te verdedigen ook.

Geen dieren meer?

Eigenlijk moet ik me niet verbazen, want toen ik verheugd vertelde dat we een veulentje hadden, werd met een afkeurende blik gezegd: ‘Wat erg’. En dan de opmerking dat onze stalkatten klein zijn en maar aanfokken. Nou, ze zijn geholpen en ze krijgen net zoveel voer als de obesitashuiskat. Het enige verschil is dat ze niet de hele dag in een mandje voor de verwarming liggen te slapen. Ik snap deze mensen niet. Willen ze dan dat de boerenwereld ‘ontdiert’ raakt?

Tot in de stal

‘Sneu dat jullie je koeien niet buiten laten lopen. Elke koe heeft het recht om in het weiland te zijn.’ Ja hoor, het was weer zo ver, een alternatief uitziende vrouw liep door onze stal. Vaak staan mensen als zij zomaar voor je neus, terwijl je in de stal aan het werk bent, en verkondigen hun mening zonder verder te kijken dan hun neus lang is. Dat het op dat moment buiten bloedheet was en zo’n 30 graden, en dat zelfs koeien een zonnesteek kunnen krijgen, daar denken ze niet aan. Nee, buiten lopen moeten ze, weer of geen weer!

Foute boer

Als ‘excuus’ vertelde ik dat we afgelopen week een koe moesten laten opereren vanwege een lebmaagverdraaiing, waaraan het dier had kunnen sterven. Volgens onze veearts was de oorzaak van de verdraaiing de mindere kwaliteit van het gras in het weiland door het slechte weer van de laatste tijd. ‘Jullie hebben deze koe zeker buiten laten lopen’, vroeg hij nog. Schamper gelach was de reactie. De vrouw keek me aan met een blik van complete verbijstering, gevolgd door weer dat korte, smalende lachje van ongeloof. Ik schudde mijn hoofd. Wat bezielt deze ‘dierenvrienden’? Geen enkel verstand van koeien hebben ze, maar ze komen je wél telkens ongevraagd de les lezen, waarbij ze je aankijken met een blik van ‘foute boer’.

Gefrustreerd

Bah! Sodemieter op! Mijn erf af! Ik kom toch ook niet ongevraagd jouw huis of jouw werkplek doorsnuffelen? Weet je wat? Als ik je weer in onze stal aantref, neem ik je mee naar buiten en zet ik je aan een pin in het weiland, in de kokende zon! En denk maar niet dat ik op jouw geloei reageer! Ik zal alleen roepen: ‘Elke koe heeft het recht om in het weiland te zijn’. Nee zeg, stel je voor dat ik me zo ga gedragen. Zie je me al lopen in een grote stad? Elke hondenuitlater aanhoudend met de woorden: ‘U weet toch wel dat u uw hond niet aan een boom mag vastbinden als u met vakantie gaat? In de auto laten zitten is moord en aanbinden bij een winkel waar geen honden zijn toegelaten is dierenmishandeling!’ Of: ‘Wat? U heeft een Sint Bernard en u woont op een flat? Schaamt u zich niet! Dierenbeul!’ Ze zullen me snel uitmaken voor een zwaar gefrustreerde of zelfs doorgedraaide boerin, denkt u ook niet? Waarom pikken wij het van onze kant dan wel?