De W van Aardappelen

De W van Stamppot. Deze woorden uit het Koningslied benoemen prachtig de inhoud van het lied, de totstandkoming ervan en alle commotie eromheen.

Een warrige woordenbrij en een mengelmoes aan meningen. Veel mooier formuleerde een briefschrijver in de Volkskrant het: “in al zijn pluriformiteit (qua zangstemmen, qua gedichtstijlen, qua tempowisselingen) weerspiegelt het de diversiteit van Nederland”.  De W van onze Eenheid dus.

Voor de agrarische sector en haar verwerkende industrie lijkt me het Nederlandse Stamppotlied een ware bron van inspiratie. De W van Aardappelen is natuurlijk de basis. De W van Wortelen ligt voor de hand, vooral omdat ze oranje zijn. Maar wat dacht u van de W van Andijvie of van Boerenkool? Ook de W van Witlof, Boontjes en Sla kunnen tot smaakvolle combinaties leiden. De W van Spruitjes wordt waarschijnlijk wisselend gewaardeerd, maar met Broccoli en Pompoen kun je weer alle kanten uit.

Voor (toekomstig) Koningin Maxima zal het geen verrassing zijn dat het Koningslied een beetje een samenraapsel is. Zij ontdekte jaren geleden al dat dé Nederlander niet bestaat. Vandaag las ik in de krant dat ook de Europeanen niet afstammen van een stabiele, homogene oerbevolking. Eerder zijn we een bastaardras, een mengelmoes van genetische invloeden uit alle windstreken. Zo dragen Europeanen een belangrijke hoeveelheid Spaans bloed, zijn Oost-Europeanen opmerkelijk vaak drager van West-Europees DNA, en kwam er met de vroegste landbouw zo’n 7.500 jaar geleden ook veel genetisch materiaal mee uit het Midden-Oosten. Bovendien lijkt er rond 2.500 voor Christus in elk geval in Duitsland een scherpe bevolkingsomslag te hebben plaatsgevonden die onderzoekers niet goed kunnen plaatsen. “Er gebeurde iets groots, en we zijn nu op zoek naar wat het was”, aldus geneticus Alan Cooper. Tja, wat is groots?

We zullen het moeten doen met de W van Ratjetoe, en dat is toch best lekker?