De vegetarische kerk van Sjoerd en Volkert

Zolang er al mensen samen wonen, zijn er al van die karakters die het niet kunnen nalaten om anderen te vertellen hoe ze moeten leven. Bij ons vroeger wist de dominee precies wat we niet mochten doen op zondag. Ik heb daar als amateur-theoloog nog geen Bijbelse grond voor kunnen ontdekken.

Ik wil maar zeggen: de geschiedenis herhaalt zich voortdurend. Het zit dat soort mensen ingebakken om dwingend hun mening op te leggen. Dominees, imams, dictators van verschillende kleuren en ook de Sjoerds en Volkerts van deze tijd. Ondanks hun verschillende achtergronden hebben deze lieden met elkaar gemeen dat ze er heilig van overtuigd zijn dat ze gelijk hebben. Waaraan ontlenen deze wakkere diertjes het recht om de rest van Nederland te vertellen wat ze wel en niet mogen eten? Hebben ze misschien ook een soort Bijbel waar ze dit uithalen? Hebben deze vrienden de waarheid soms in pacht gekregen? Moeten wij dan godbetert, naar de regels van Sjoerd en Volkert gaan leven? Is ons dan soms iets ontgaan?

Reclame maken voor een product is natuurlijk prima. De consument aansporen om de kip te kopen die Sjoerd het lekkerst vindt, daar kan niemand op tegen zijn. De Sjoerds mogen hier zeggen wat ze willen, in de winkel kunnen we kiezen. Maar met het onder druk zetten van het CBL en supermarkten gaan deze kornuiten over de schreef.

Negeren die idioten

Het is mij wel duidelijk hoe wij ons als pluimveesector moeten opstellen: 1. negeren die idioten en 2. de consument laten zien waar we mee bezig zijn, openheid en dialoog. Op onze bedrijven is nog nooit iemand niet toegelaten, iedereen is welkom om te zien hoe er geproduceerd wordt. De Duitse pluimveehouderij heeft ook een website waar alle vragen van consumenten over onze productiemethodes goed worden beantwoord.

Mooi toch dat een boer in Frankrijk zijn eigen Maranskippen kan fokken en verkopen? Voor mijn part krijgen ze eerst vijf gelukkige jaren als soepkip. Maar deze Maransen, of hoe ze ook heten, blijven toch buiten bereik van de meesten van ons.

Steek jullie licht eens op in de derdewereldslums, daar waar ze van een paar dollar per dag een gezin moeten onderhouden. Vertel die mensen daar eens over je anti-veehouderij-idealen met je van sojaproducten uitdijende lijven die het aan niets ontbreekt en begin daar je vegetarische kerk. Een vruchtbare voedingsbodem.